Lars Roelands is 23 jaar en een bekende verschijning op de velden van VV Bavel. Geboren in het dorp en inmiddels woonachtig in Breda, keert hij nog altijd regelmatig terug naar zijn roots. “Mijn ouders wonen nog steeds in Bavel, dus ik ben er vaak te vinden – en natuurlijk voor het voetbal,” vertelt hij met een glimlach.
Naast zijn voetbalpassie werkt Lars sinds kort bij Eneco in Rotterdam, via een opdracht van iTrainee. “Ik ben vorige zomer afgestudeerd en sinds januari doe ik een opdracht bij Eneco voor 15 maanden. Best een intensieve baan, maar goed te combineren zolang het voetbal op zondag blijft.” Zijn weekenden zijn gevuld met vrienden, sport en – vanzelfsprekend – wedstrijden: “Op zondag is het altijd voetbaldag.”
Buiten werk en voetbal is Lars het liefst in beweging. “Nu het zomerstop is, vind ik het leuk om hard te lopen, te wielrennen en te padellen. Door het jaar heen ga ik ook naar de sportschool.” De balans tussen sport en ontspanning lijkt goed gevonden. “In het weekend ben ik veel met vrienden op pad. Er is altijd wel een feestje of we kijken samen voetbal. En ja, dan belanden we ook weleens in de stad voor een biertje.”
Trouwe speler van de dorpsclub
Wat zijn voetbalcarrière betreft, is Lars een man van één club. “Ik heb alleen bij Bavel gespeeld. Een echte dorpsclub, heel gezellig, maar tegenwoordig ook sportief op een aardig niveau.” Hij speelt het liefst op het middenveld, waar hij zijn kracht kwijt kan in het spel verdelen. “Een kampioenschap dit jaar was natuurlijk mooi geweest, dat had absoluut mijn hoogtepunt kunnen zijn. Maar het mocht niet zo zijn.”
Niet alles verliep vlekkeloos. Een van de grootste teleurstellingen was de degradatie vorig seizoen uit de tweede klasse. “We verloren de finale van de nacompetitie, dat was echt een flinke domper.” Ook persoonlijk had Lars zijn uitdaging: “Na een vol seizoen in het eerste moest ik het jaar daarna ineens een half seizoen in het tweede spelen. Onder een nieuwe trainer. Dat was even slikken.” Toch kijkt hij met perspectief terug. “Het tweede promoveerde uiteindelijk naar de eerste klasse, en ik heb daar een leuke tijd gehad. Achteraf was het allemaal niet zo verkeerd.”
Een seizoen om op voort te bouwen
Over het afgelopen seizoen is hij nuchter maar optimistisch. “We zijn dan wel geen kampioen geworden, maar ik denk dat we veel geleerd hebben. We hadden een goede groep, een leuke en goede trainer. Het was niet altijd constant, maar daar ligt dan ook direct het werkpunt voor komend seizoen.”
Met een frisse blik kijkt Lars vooruit. “Ik denk dat we opnieuw bovenin mee kunnen doen voor promotie naar de tweede klasse. We raken een paar jongens kwijt, maar de kern blijft staan. We hebben allemaal weer een jaartje extra ervaring en dat maakt hopelijk het verschil. Daarnaast zijn we gewoon een hechte en gezellige groep – dat geeft vertrouwen.”
Geen bijgeloof, wel bidons en beats
Rituelen kent hij niet echt. “Ik ontbijt goed en zorg dat ik een bidon bij me heb met isotone drank, om energie te houden tijdens de wedstrijd. Maar verder ben ik gewoon gefocust.” Ook qua muziek houdt hij het simpel. “Ik luister wat er in de kleedkamer wordt gedraaid. Meestal wat energieke muziek voor de warming-up – dat werkt prima.”
Voetbalhumor en teamgeest
Lars geniet ook van de typische humor op en rond het veld. “De klassiekers zijn er natuurlijk altijd: iemand z’n handdoek of onderbroek verstoppen tijdens het douchen, of iemand laten warmlopen ‘omdat de trainer dat zogenaamd zei’. Maar als ik aan humor denk, denk ik meteen aan Ruud van Hooijdonk. Hij zorgt altijd voor een lach – met droge opmerkingen, gekke acties of absurde verhalen. Als hij er niet is, merk je dat meteen.”
Toekomst bij Bavel
Wat zijn persoonlijke ambitie betreft is Lars helder: “Ik wil nog jarenlang een vaste waarde blijven in het eerste van Bavel. Meebouwen aan promotie naar de tweede klasse, en ons daar vervolgens écht handhaven – dat is het grote doel.” Tegelijkertijd is hij vooral ook dankbaar. “Ik heb er alle vertrouwen in dat we als team hecht blijven, dat zit wel goed. Als we dat ook op het veld blijven laten zien, volgen de prestaties vanzelf.”
