De afgelopen maanden leefde Trinitas 2 op een roze voetbalwolk. Alles leek in goud te veranderen, en met drie wedstrijden te gaan was het kampioenschap in de reserve hoofdklasse al veiliggesteld. Vervolgens ging de focus volledig op het ultieme doel: het algehele landskampioenschap voor reserveteams.
In de eerste ronde rekende Trinitas in een spannend duel af met VVGZ, dankzij een late treffer van Rens van Lissum vlak voor het eindsignaal. Daarmee werd de ploeg kampioen van district Zuid en behoorde het tot de vier beste reserveteams van Nederland. In de halve finale wachtte een confrontatie met de reserves van grootmacht VV Katwijk.
Bij aankomst in het kustdorp werd het team hartelijk ontvangen door het Katwijkse bestuur. De weergoden waren echter minder gunstig gestemd: een herfstachtige bries woei vanaf de Noordzee. Bovendien bleek spelen op het hoofdveld van het stadion niet mogelijk vanwege renovatiewerkzaamheden aan de kunstgrasmat. De wedstrijd werd daarom afgewerkt op veld drie, te midden van de festiviteiten van de familiedagen.
Trinitas begon energiek en zocht voetballend naar oplossingen, maar zag Katwijk bij de eerste de beste aanval toeslaan: 1-0. De reactie van Trinitas liet niet lang op zich wachten; slechts een minuut later trof Owen Habraken de lat na een goed opgezette aanval.
Toch leek Trinitas zichzelf daarna kwijt te raken. Slordig balverlies en onnauwkeurigheden bepaalden het spelbeeld, terwijl Katwijk met snelle buitenspelers constant gevaar stichtte. Na ruim twintig minuten verdubbelden de oranjehemden de voorsprong. Trinitas bleef in de eerste helft de mindere partij, maar wist verdere schade tot de rust te beperken.
Na de thee kwam Trinitas feller uit de kleedkamer en begon met drie invallers aan de jacht op de aansluitingstreffer. Binnen een minuut raakte Owen Habraken opnieuw het aluminium, ditmaal met een vlammend schot tegen de paal. Trinitas bleef aandringen, maar liep wederom in het mes van de sluwe Katwijkers: 3-0.
Een heroïsche comeback leek de enige kans op redding, en Trinitas gaf niet op. Uit het niets zorgde Finn Habraken met een rake uithaal voor 3-1. Direct daarna leek een strafschop gerechtvaardigd, maar de scheidsrechter wuifde het protest weg. Uit de tegenaanval vergrootte Katwijk de marge opnieuw, waarbij een voorafgaande overtreding over het hoofd werd gezien.
Ondanks alles bleef Trinitas knokken. Rens van Lissum scoorde met zijn allerlaatste doelpunt voor de selectie de 4-2. Trinitas nam alle risico’s, maar werd wederom afgestraft door de geslepen Katwijkers: 5-2.
Zo kwam er een verdiend einde aan het sprookje van Trinitas, na een schitterend seizoen vol bijzondere momenten. Een reis door heel Brabant, met als slotstuk twee duels tegen gerenommeerde tegenstanders uit het amateurvoetbal. Helaas betekende de nederlaag tegen Katwijk dat de felbegeerde finale in het Hein Koning Stadion tegen Volendam aan hun neus voorbijging.
Bron: Website Trinitas Oisterwijk
