Al sinds zijn vierde is Ferri Kastelijns op het veld te vinden bij SCO. De 26-jarige Oosterhouter ademt voetbal, maar altijd met plezier en vriendschap als belangrijkste drijfveren. “Ik heb wel bij andere clubs meegetraind in mijn jeugd,” vertelt hij, “maar ik koos er bewust voor om bij mijn vrienden bij SCO te blijven. Die band is belangrijker dan welke overstap dan ook.”
In het dagelijks leven werkt Ferri als uitvoerder bij Nijkamp, waar hij betrokken is bij de aanleg van stadsverwarming. Ook in zijn vrije tijd blijft hij graag actief. “Ik padel veel, gewoon lekker fanatiek. En met vrienden leuke dingen doen, dat hoort er natuurlijk ook bij.”
Zijn favoriete positie op het veld is het middenveld – liefst niet te veel verdedigend. “Vroeger stond ik vaak rechts op het middenveld, nu speel ik als aanvallende of verdedigende middenvelder. Ik hou van spelers met overzicht, die het spel kunnen verdelen. Maar ik kan ook genieten van iemand met een mooie actie of een slimme pass. Eén ding weet ik wel: verdedigen is niet mijn hobby.”
Hoogte- en dieptepunten heeft hij bij SCO genoeg meegemaakt. Het absolute hoogtepunt was de promotie naar de tweede klasse. “We stonden op dat moment op het hoogste niveau van Oosterhout. Daar waren we als team echt trots op.” Maar het contrast met het seizoen 2023-2024 was groot. “We stonden in de winterstop nog eerste, maar door blessures en andere omstandigheden zijn we uiteindelijk gedegradeerd. Dat was echt zuur.”
Ook het afgelopen seizoen verliep teleurstellend. “We zijn veel kwaliteit kwijtgeraakt en speelden ineens tegen degradatie. Dat past eigenlijk niet bij SCO. Gelukkig wordt er nu achter de schermen hard gewerkt aan versterkingen. Ik heb vertrouwen in komend seizoen – we moeten gewoon weer naar boven kijken. Het liefst meedoen om het kampioenschap.”
Lees verder onder foto.
Hoewel hij best in staat zou zijn op een hoger niveau te spelen, is dat voor Ferri nooit een doel geweest. “Voor mij draait het vooral om het team en de sfeer. Als er ooit een mooie kans komt, dan zie ik dat wel. Maar ik ben niet op zoek. Spelen met vrienden is voor mij altijd het belangrijkste geweest.”
Muziek voor de wedstrijd? Ferri lacht. “Ik ben zelf niet degene van de muziek in de kleedkamer. Vroeger deed mijn goede vriend Luc van Dongen dat altijd, maar die moest ons helaas verlaten. Daar baal ik nog steeds van. Al heb ik goede hoop dat hij ooit nog terugkomt. Alleen weet hij dat zelf nog niet,” grijnst hij.
Vooruitkijkend op het nieuwe seizoen is Ferri positief. “Er komen een paar bekenden terug van andere clubs, dat gaat ons echt sterker maken. En hopelijk is mijn broertje Axel er dan ook weer bij na zijn blessure. Dan kan ik hem weer lekker diep sturen op de rechterflank, zoals vanouds. En als Luc óók nog terugkomt… ja, dan zijn we weer compleet. Ze kunnen nog veel van me leren.”