De ontmoeting tussen Real Lunet en Rood Wit V eindigde in een doelpuntrijk duel: 4-5. De thuisploeg kwam sterk uit de startblokken en stond binnen 12 minuten met 2-0 voor dankzij twee doelpunten van Michee Luminguwa Shilonga. Rood Wit V wist echter nog voor rust de stand gelijk te trekken met treffers in de 35e en 40e minuut: 2-2.
In de tweede helft liep Real Lunet opnieuw uit naar een voorsprong via doelpunten van Jude Landu (55’) en opnieuw Luminguwa Shilonga (60’), waarmee hij zijn hattrick voltooide: 4-2. Toch toonde Rood Wit V veerkracht. De bezoekers kwamen in het laatste kwartier terug tot 4-3 (78’), 4-4 (81’) en beslisten het duel uiteindelijk met een vijfde treffer in de 86e minuut: 4-5.
Opmerkelijk was de invalbeurt van Real Lunet-trainer Hanky Leatemia twintig minuten voor tijd. Leatemia, voormalig profvoetballer en 112-voudig Nederlands zaalvoetbalinternational, werd vanwege personele problemen genoodzaakt zichzelf in te brengen. Zijn carrière begon bij SKVW Winterswijk en voerde hem langs clubs als Standard Luik, FC Groningen en NEC Nijmegen. Ook in het zaalvoetbal kende hij successen, waaronder het winnen van het Nederlands kampioenschap in 1994 en deelname aan drie WK’s en drie EK’s.
Reactie trainer Hanky Leatemia:
“We hadden Kiley, die eigenlijk al gestopt was, in de basis laten spelen. Teddy mocht van de fysio twee weken niet spelen vanwege zijn knie, en als die niet zou slinken moest er een MRI komen. Ruud had nog geen minuut gespeeld sinds zijn blessure, en bij zijn laatste invalbeurt brak hij iets waardoor hij in het gips kwam. Mootje kwam uiteindelijk ook nog als wisselspeler. Dus hebben wij met de technische staf besloten dat ik ook op de bank zou plaatsnemen. Dat waren onze wisselspelers.”
Leatemia merkte op dat de selectie op meerdere plekken te kampen had met afwezigen:
“Onze vaste selectiespelers moesten werken, kozen werk boven Real Lunet. Eén speler ging drie weken naar Japan op vakantie en van één speler kregen we helemaal geen contact. Voor elke wedstrijd moeten we spelers vragen of ze er zaterdag bij zijn. Het is niet meer vanzelfsprekend dat je er gewoon bent.”
Op de vraag waarom hij zelf inviel, gaf de trainer aan dat dit een weloverwogen beslissing was vanuit de technische staf. De beschikbare wisselspelers hadden allemaal fysieke beperkingen: een speler was net hersteld van een blessure, een ander stond onder medisch toezicht, en een derde had nauwelijks wedstrijdritme.
Hoewel de keuze om zelf in te vallen vragen opriep, benadrukte hij dat het team eerder in de wedstrijd voldoende kansen had om de overwinning veilig te stellen. Achteraf gezien draait de discussie vooral om het resultaat. De trainer gaf aan zijn eigen fysieke conditie goed te kennen en benadrukte dat hij zijn beslissing nam met het belang van het team voorop.
