Dirk Goudbeek is 23 jaar oud en woont nog thuis in Breda. “Ik werk vier dagen per week als loonadministrateur bij MG Horeca & MKB in Breda,” vertelt hij. “Daarnaast houd ik me bezig met mijn eigen bedrijf, CDG Bedrukking Breda, dat ik samen met Cas van Gaalen en Teun van Kerkvoorde ben gestart. Wat begon als een impulsief avontuur, groeit de laatste maanden echt enorm.” Buiten zijn werk om geniet Dirk vooral van tijd met familie en vrienden. “Lekker eten, buiten zijn met vrienden, NAC-wedstrijden bezoeken en naar de kerk gaan, dat zijn dingen die ik graag doe.”
Voetballen doet Dirk al van jongs af aan. “Ik ben begonnen toen ik vier was, bij Boeimeer. Later ben ik naar Groen-Wit gegaan omdat we verhuisden naar Princenhage.” Op zijn zeventiende debuteerde hij in het eerste elftal van Groen-Wit. “Sindsdien speel ik daar. Ik ben een multifunctionele speler, al ligt mijn voorkeur bij het middenveld. Maar ik sta net zo lief linksback of rechtsbuiten als dat nodig is.”
Zijn voetbalcarrière kent meerdere hoogtepunten. “De bekerwinst twee jaar geleden was echt bizar,” herinnert Dirk zich. “We wonnen na penalty’s van vierde divisionist Nuenen, met honderden supporters en vuurwerk tijdens de opkomst. Dat voelde extra speciaal omdat ik toen net terugkwam van een zware hernia.” Ook het recente kampioenschap is een absolute mijlpaal. “Na jaren van net niet, zijn we nu eindelijk kampioen en promoveren we naar de tweede klasse. Toen we hoorden dat Victoria en BSC gelijk hadden gespeeld, barstte het feest los. Op het veld, in de bus, op de club en zelfs nog in de stad. Het was magisch.” Extra bijzonder was dat zijn moeder erbij was. “Ze volgt me al mijn hele voetbalcarrière door weer en wind. Natuurlijk was ze er ook bij, zelfs zo ver weg in Zeeland.”

Over zijn stijl als speler zegt Dirk: “Ik heb niet echt één voorbeeld, maar ik geniet van spelers die met passie en beleving spelen. Of het nu aanvallers zijn met een mooie actie, middenvelders die blijven gaan of verdedigers die juichen na een heerlijke tackle.”
Komend seizoen maakt Dirk de overstap naar Unitas’30. “Eddie van Vugt benaderde me. Ze hadden me zien spelen en waren enthousiast,” vertelt hij. “Na goede gesprekken en veel contact met vriend en Unitas-keeper Toontje van Beers, voelde het goed. Ik hoop dat Unitas’30 kampioen wordt en we in de vierde divisie kunnen gaan spelen. Het zal sneller en slimmer zijn dan de derde klasse, maar ik heb er vertrouwen in dat ik mee kan op dat niveau.” De overstap laat een dubbel gevoel achter. “Groen-Wit voelt als familie, maar iedereen gunt me deze stap. Dat voelt goed.”
Op wedstrijddagen begint Dirk zijn ochtend graag rustig. “Dan luister ik vaak naar Worship- of Gospelmuziek. Op de club gaat de muziek wat meer richting Nederlandse hiphop en afro, lekker ontspannen.”
Zijn persoonlijke ambitie is duidelijk: “Ik wil mezelf nog verder ontwikkelen als speler en kijken hoe ver ik kan komen. Maar vooral: plezier houden in het spelletje. En buiten het voetbal? Mijn grootste wens is simpel: dat mijn familie en vrienden gezond en gelukkig blijven.”
Tot slot kijkt Dirk vol goede moed vooruit. “Na elf jaar voelt het als mijn thuis verlaten, maar ik blijf Groen-Wit zeker trouw als supporter. Ik kijk uit naar het nieuwe avontuur en ben klaar om te knallen bij Unitas’30.”
DG‼️