Ralf van den Heuvel, 37 jaar oud en woonachtig in Deurne, is een bekende naam in het Brabantse amateurvoetbal. Samen met zijn vriendin Ingrid en hun twee kinderen Benthe (4) en Siem (2) geniet hij van het gezinsleven, maar voetbal blijft een enorme passie. Naast zijn werk en gezin is hij actief als hoofdtrainer bij ZSV en betrokken bij de KNVB Future teams. “Voetbal is altijd een rode draad in mijn leven geweest. Ik ben van jongs af aan opgegroeid met de bal en ik heb altijd geweten dat ik iets in deze sport wilde blijven doen.”
Naast zijn drukke werkzaamheden is hij al bijna 15 jaar actief bij Bemeko Partyverhuur in Deurne, waar hij een breed takenpakket heeft. “Ik ben verantwoordelijk voor de inkoop, administratie en offertes, eigenlijk alles wat op kantoor gebeurt. Het is een afwisselende baan waarin ik met veel plezier werk.” Naast zijn werk en voetbal besteedt hij graag tijd aan zijn vrienden en gezin. “Voetbal is een grote passie, maar ik hou er ook van om buitenlandse voetbalwedstrijden te bezoeken, vooral in Duitsland en Engeland. België wat minder, maar af en toe pik ik daar ook nog een wedstrijdje mee.” En natuurlijk hoort een biertje in de kroeg er af en toe bij.
Van jeugdtalent bij VVV-Venlo tot hoofdtrainer bij ZSV
Ralf begon op jonge leeftijd met voetballen bij ZSV, de club waar zijn vader ook speelde. Zijn talent bleef niet onopgemerkt en al snel maakte hij de overstap naar VVV-Venlo, waar hij alle jeugdteams doorliep en in de KNVB-regio- en districtsteams speelde. Hij schopte het zelfs tot de voorselectie van Oranje O15. “Dat was een geweldige ervaring, maar het bleef helaas bij de voorselectie. Een officiële interland heb ik nooit gespeeld.”
Zijn tijd bij VVV was een bijzondere periode. “Ik nam elke dag de trein naar Venlo, ging naar school, kreeg huiswerkbegeleiding, trainde en nam dan weer de trein terug. Het waren lange dagen, maar het heeft me gevormd. Het heeft me vooral een bepaalde mate van zelfredzaamheid en discipline bijgebracht, iets waar ik nu als trainer nog steeds profijt van heb.”
Helaas sloeg het noodlot toe toen VVV promoveerde naar de Eredivisie en er ineens veel topspelers werden aangetrokken. “Er was simpelweg geen plek voor mij in de eerste selectie. Dat was een enorme klap. Ik had negen jaar alles gegeven voor die droom en ineens viel dat weg. Dat is zonder twijfel het dieptepunt van mijn carrière geweest.”
Na zijn vertrek bij VVV koos hij ervoor om terug te keren naar SV Deurne, ondanks dat dat een gevoelige keuze was voor de mensen uit Zeilberg. “ZSV speelde destijds in de vierde of vijfde klasse, dat was voor mij gewoon geen optie.” Bij SV Deurne beleefde hij vier prachtige jaren, met hoogtepunten zoals een kampioenschap in de Hoofdklasse en een wedstrijd tegen Feyenoord. “Helaas heb ik in die wedstrijd geen minuten gemaakt, maar het was een geweldige ervaring.”
Later degradeerde Deurne, promoveerde weer en wist zich te handhaven, maar Ralf voelde dat het tijd was voor een volgende stap. Bij ZSV begon een talentvolle generatie door te breken, waaronder veel vrienden van hem. “Dat maakte de keuze makkelijk. Ik wilde samen met mijn vrienden voetballen en onderdeel zijn van dat project.”
De gouden jaren bij ZSV en een legendarisch bekeravontuur
Bij ZSV begon hij aan drie bijzondere jaren. “We hadden een vriendengroep met enorm veel kwaliteit. We waren moeilijk te verslaan, maar tegelijkertijd ook een lastige ploeg om te trainen. We wisten precies wat we moesten doen om te winnen, maar soms waren we ook gewoon lui en berekenend,” lacht hij.
In het eerste seizoen pakte ZSV glansrijk de titel in de derde klasse en promoveerde het naar de tweede klasse. Daar deden ze het direct goed en eindigden ze als vijfde, net buiten promotie. In het derde jaar werd het pas echt bijzonder: de nacompetitie en een legendarisch bekeravontuur.
“We versloegen SV Deurne met 4-0, daarna Someren en Venray, en mochten in de kwartfinale aantreden tegen JVC Cuijk, waar Hans Kraaij Jr. trainer was en Kevin van Veen in de spits stond. Voor ruim 3500 man spelen was een ongekende belevenis. We kwamen zelfs op voorsprong en dwongen ze tot het uiterste. Uiteindelijk verloren we met 4-3, maar dat maakte het feest er niet minder om.”
Naast de successen waren er ook klassieke amateurvoetbalmomenten, zoals de uitwedstrijd tegen VV Sittard. “We waren net na Koningsdag, en wij waren niet bepaald een ploeg die de avonden voor een wedstrijd thuisbleef. Dus wij in de gele taxibus richting Sittard, allemaal een kratje bier mee voor de terugweg. Aangekomen in Sittard vroegen we of we de kratten even in de koelcel mochten zetten. De blik op de gezichten van de mensen daar was goud waard,” lacht hij. “Maar uiteindelijk wonnen we met 3-1 en gingen we met drie punten én een krat bier terug naar Zeilberg.”
Ondanks alle successen lukte het niet om promotie naar de eerste klasse af te dwingen. “Dat blijft een enorme teleurstelling. We hadden de kwaliteit, maar uiteindelijk hebben we onszelf in de competitie te vaak tekortgedaan.”
Door aanhoudende knieklachten moest hij op jonge leeftijd stoppen met voetballen, maar zijn passie voor de sport bleef.
De stap naar het trainersvak en de toekomst bij ZSV
Na zijn actieve carrière rolde Ralf vrij snel het trainersvak in. Hij begon als assistent bij ZSV, had een korte periode bij Helmond Sport en VVV, en kreeg op 26-jarige leeftijd de kans om hoofdtrainer te worden bij MULO.
“In eerste instantie had ik nooit gedacht dat ik op die leeftijd al een eerste elftal zou coachen. Maar de gesprekken waren goed, er was een klik en ik dacht: waarom niet?” Hij promoveerde direct naar de derde klasse en beleefde er prachtige jaren. Daarna volgden BAVOS, RKSV Liessel en een rol bij de KNVB, waar hij aan de slag ging met een Future-team O15. “Daar heb ik enorm veel geleerd, vooral van Marco van Lochem. Die man heeft me echt op alle vlakken uitgedaagd en laten groeien.”
Vanaf dit seizoen is hij hoofdtrainer bij ZSV, een droom die uitkwam. “ZSV was altijd de ultieme uitdaging voor mij. Ik voel me hier thuis en ben klaar om er iets moois van te maken.”
De ambities en toekomst
Zijn ambitie als trainer? “Ik kijk niet te ver vooruit. Eerst genieten van mijn tijd bij ZSV, en daarna zien we wel. Misschien wil ik op termijn UEFA A halen, maar voorlopig richt ik me volledig op de uitdaging die nu voor me ligt.”
Wat het slot van het seizoen brengt, blijft spannend. “De competitie is mega spannend. We kunnen om de prijzen meedoen, maar het kan ook als een nachtkaars uitgaan. We gaan er in ieder geval alles aan doen.”
Tot slot heeft Ralf nog een boodschap: “Het is mooi om te zien dat het amateurvoetbal in Brabant via VoetbalBrabant.nl zoveel aandacht krijgt. Dit is ontzettend leuk en belangrijk voor het voetbal in de regio.
