Leon Thijs is 28 jaar, woont samen met zijn vriendin in Deurne en is al jaren een vertrouwd gezicht onder de lat bij ZSV. Zijn voetbalhart klopt voor de club, en dat blijkt uit alles. Naast zijn sportieve inzet heeft hij ook op professioneel vlak niet stilgezeten: onlangs rondde hij zijn promotietraject af aan de TU Eindhoven en begon hij als onderzoeker bij de R&D-afdeling van Canon Production Printing in Venlo.
Buiten het voetbal houdt Leon ervan om te fitnessen en tijd door te brengen met zijn vriendin en vrienden. Toch is voetbal een constante factor in zijn leven. Hij begon als jonge keeper bij Bavos in Bakel, waarna hij al snel werd opgepikt door Helmond Sport. Daar speelde hij drie jaar in de jeugdopleiding, tot hij de overstap maakte naar ZSV. De combinatie van zijn middelbare school in Deurne, het niveau van de jeugd bij ZSV én het feit dat bekende gezichten, zoals Thijs Meulendijks, dezelfde overstap maakten, zorgde ervoor dat de keuze logisch was. Inmiddels is hij er nog steeds actief – en zelfs aanvoerder van het eerste elftal.
Zijn positie op het veld was altijd duidelijk: onder de lat. “Ik ben echt een keeper in hart en nieren,” zegt hij daarover. Door de jaren heen heeft hij veel mooie momenten beleefd bij ZSV. “We hebben jarenlang in de eerste klasse gespeeld. In het coronaseizoen maakten we zelfs kans op het kampioenschap, maar helaas gooide de afgelasting roet in het eten.” Een ander hoogtepunt voor hem zijn de onvergetelijke derby’s tegen SV Deurne – met duizenden toeschouwers langs de lijn – en de KNVB-bekerwedstrijden tegen teams als Buitenpost. Zijn persoonlijke hoogtepunt blijft echter zijn debuut op 15-jarige leeftijd. “Ik viel in tijdens een bekerwedstrijd en stopte de beslissende penalty. Dat moment vergeet ik nooit meer.”
Tegelijkertijd kent ook zijn carrière de nodige teleurstellingen. “De degradatie uit de eerste klasse was zwaar, ook al hadden we het ergens wel zien aankomen. Het blijft pijnlijk.”
Lees verder onder de foto:

Op de vraag of hij voorbeelden heeft als speler, antwoordt hij bescheiden. “Ik had geen specifieke rolmodellen, maar vroeger was ik groot fan van Heurelho Gomes bij PSV. Zijn atletisch vermogen en reflexen vond ik indrukwekkend.”
Over het huidige seizoen is Leon positief gestemd. Waar ZSV vorig seizoen ternauwernood de nacompetitie ontliep, draait de ploeg nu bovenin mee. “We zijn voor iedere tegenstander een lastige horde. Persoonlijk draai ik ook een sterk seizoen en heb ik het team op belangrijke momenten kunnen helpen.” De eerste seizoenshelft verliep uitstekend, met een hecht team dat bekendstaat als vechtmachine. De tweede seizoenshelft begon pittig met een zwaar programma, waarin ze de hele top vijf al tegenkwamen. “We hebben ons goed staande gehouden, maar baalden dat we de tweede periode niet pakten – vooral door het gelijkspel tegen Stiphout Vooruit.”
Hoewel hij als sportman altijd het hoogste nastreeft, sluit hij een overstap naar een andere club eigenlijk uit. “Ik speel met veel van mijn vrienden bij ZSV. Die band is voor mij heel waardevol.” Ook op wedstrijddagen heerst er een vaste sfeer in de kleedkamer. “Ik heb niet echt vaste muziek die ik luister voor de wedstrijd. Luc Matheij is onze kleedkamer-DJ, en dat doet hij prima. Af en toe komt er een jongere speler met Nederlandse rap aanzetten, maar daar probeer ik wel een stokje voor te steken,” zegt hij lachend.
Wat betreft de toekomst wil Leon vooral genieten van het spel. “Mijn ambitie is om nog jaren op niveau te blijven spelen in het eerste van ZSV. Mooie momenten meemaken, met de club én mijn vrienden – dat is voor mij het allerbelangrijkste.”