Kunnen jullie jezelf kort voorstellen?
- Pieter: “Ik ben Pieter van de Wetering, 33 jaar, getrouwd en vader van twee geweldige kinderen: mijn dochter Jolie van 9 jaar en mijn zoon Daley van 6. We vormen een sportieve familie; mijn zoon voetbalt en mijn dochter houdt van paarden en dansen.”
- Tonnie: “Ik ben Tonnie van de Wetering, 54 jaar en trotse vader van drie kinderen: een zoon en twee dochters. Daarnaast ben ik opa van vier kleinkinderen. Mijn kleinzonen voetballen, terwijl mijn kleindochters zich meer richten op dansen en paardrijden.”
Wat doen jullie in het dagelijks leven?
- Tonnie: “Zes jaar geleden hebben Pieter en ik samen een bedrijf opgericht. We zijn gespecialiseerd in het inkopen en verwerken van autokatalysatoren, waaruit we edelmetalen recyclen. Een mooi vakgebied waarin we veel plezier hebben.”
Hebben jullie hobby’s buiten het voetbal?
- Pieter: “Zeker, al draait mijn grootste hobby eigenlijk ook om voetbal. Ik ben trainer van het team van mijn zoon, die al in de JO8-1 van FCV Venlo speelt. Het is geweldig om dit samen met hem te doen. Daarnaast vind ik het fantastisch om mijn dochter te zien genieten van haar paardrijlessen en urban dance. Ze is gek op paarden en rijdt wekelijks in de manege.”
- Tonnie: “Bij mij draait het ook grotendeels om voetbal, vooral kijken naar mijn kleinkinderen. Ik geniet van hun wedstrijden op zaterdag én van de derde helft op donderdag en zondag.”
Kunnen jullie iets vertellen over jullie voetbalcarrière?
- Pieter: “Ik heb bij verschillende clubs gespeeld, waaronder Rood-Wit ’62, Dijkse Boys, VV Gestel, Oranje-Zwart, Bruheze en nu HVV Helmond. Ik ben altijd centrale verdediger geweest. Hoogtepunten? Zeker! Ik heb zeven promoties meegemaakt. De mooiste was met Rood-Wit ’62, toen ik samen met mijn oom William van de Wetering het centrale duo vormde. Ook mijn laatste seizoen bij Bruheze blijft me bij, waar ik in de finale de beslissende goal maakte vanaf de middellijn. Een prachtig afscheid van een geweldige club!”
- Tonnie: “Ik heb vooral gespeeld bij Rood-Wit ’62 en Dijkse Boys. Als jeugdspeler was ik spits, maar vanaf mijn 17e werd ik centrale verdediger. Hoogtepunten zijn de promoties met Dijkse Boys, van de vijfde klasse naar de topklasse. Het dieptepunt was toen de club ophield te bestaan. Dat was erg emotioneel, omdat ik daar vanaf mijn 17e speelde en zoveel heb meegemaakt.”
Hoe zijn jullie als trainers actief geweest?
- Tonnie: “Ik heb verschillende clubs getraind, zoals Rood-Wit ’62, Dijkse Boys, Gestel en nu HVV Helmond. Mijn ambitie is om opnieuw op het hoogste amateurniveau te trainen, zoals ik eerder deed bij Gestel en Dijkse Boys.”
- Pieter: “Ik ben naast speler ook trainer bij FCV Venlo, waar ik mijn zoon coach. Het is bijzonder om die rol te combineren.”
Wat zijn jullie verwachtingen voor dit seizoen?
- Tonnie: “We willen dit seizoen kampioen worden. Onze focus ligt erop om na de winterstop geen punten meer te verspelen. Mocht dat niet lukken, dan zetten we alles op de nacompetitie.”
- Pieter: “We hebben een sterk team bij HVV, en ik denk dat we zeker de kwaliteiten hebben om een hoger niveau te bereiken.”
Hoe is het om als vader en zoon samen te werken bij HVV Helmond?
- Pieter: “Onze samenwerking verloopt heel natuurlijk. We zijn allebei direct en zeggen waar het op staat. Dat is soms confronterend, maar werkt goed omdat we elkaar door en door kennen. Het is eigenlijk niet anders dan toen ik als kind thuiskwam en na elke wedstrijd feedback kreeg.”
- Tonnie: “Ik zie Pieter op het veld als speler, niet als mijn zoon. Ik kan privé en voetbal goed gescheiden houden. In de kantine ben ik gewoon papa, maar op het veld ben ik trainer.”
Heeft het invloed op de prestaties?
- Pieter: “Eigenlijk niet. Doordat we elkaar zo goed kennen, weten we wat we aan elkaar hebben. Het is een voordeel dat we privé, voetbal en werk goed gescheiden kunnen houden.”
Wat is jullie grootste doel bij HVV Helmond?
- Tonnie: “Ons doel is om de club naar een hoger niveau te tillen. Dat begint dit seizoen met het kampioenschap.”
- Pieter: “Precies. Het zou fantastisch zijn om dit seizoen als team die stap te maken.”
Tot slot: wat is jullie mooiste gezamenlijke moment op het veld?
- Pieter: “Mijn debuut in het eerste van Rood-Wit ’62. Ik was 16 en stond samen met mijn vader in het veld. Het was een speciaal moment, vader en zoon samen in een elftal.”
