De derby tussen HZ’75 en VCW (Wagenberg) leeft volop in Hoge Zwaluwe, en de editie van 2024 zal nog lang in het geheugen gegrift blijven. Een wedstrijd vol contrasten: basisspelers die ontbraken, een teruggekeerde doelman na jaren afwezigheid, een clubicoon dat zijn vader met gemengde gevoelens achterlaat, en supporters die vanuit een badkuip de strijd gadesloegen.
Voorafgaand aan de wedstrijd werd stilgestaan bij het overlijden van een sponsor. Een indrukwekkende minuut stilte onderstreepte de verbondenheid binnen de club.
De wedstrijd begon fel, met harde duels die scheidsrechter Van Gestel al snel onder controle bracht. Hij maakte duidelijk dat protesteren niet zou worden getolereerd en leidde het duel resoluut. Het team van VCW-trainer Thijs van Bracht speelde beter en slaagde erin het tot dan toe ongeslagen HZ’75 uit hun ritme te halen.
Op het eigen Estadio Het Moerbos kwam de thuisploeg nauwelijks over de middellijn. Wanneer dat wel lukte, heroverde VCW snel de bal met scherp spel. In de tiende minuut opende Jaimie van Gils de score. Na een duel met doelman Matthijs Peele draaide hij knap weg en schoot diagonaal raak: 0-1. Niet veel later verdubbelde Martijn Jochems de voorsprong met een laag afstandsschot in de rechterhoek: 0-2.
HZ’75 kreeg in het laatste kwartier van de eerste helft enkele kleine kansen, maar wist het net niet te vinden. Het grootste gevaar bleef aan de kant van VCW, dat vlak voor rust bijna opnieuw scoorde met een kopbal. Doelman Peele hield zijn ploeg echter in de wedstrijd.
Wat trainer/speler Bram Lenaerts in de rust tegen zijn team zei, had direct effect. HZ’75 kwam als herboren uit de kleedkamer en speelde opportunistisch, fel in de duels en vastberaden om de achterstand goed te maken. Lenaerts nam zijn ploeg op sleeptouw, wat snel resultaat opleverde.
Hoewel VCW gevaarlijk bleef, bracht Maikel van Ham in de 65e minuut de spanning terug met de aansluitingstreffer: 1-2. Met herwonnen geloof ging HZ’75 op zoek naar de gelijkmaker. VCW was dichtbij de 1-3 via een kopbal van Ian Sergeant, maar die ging naast. Kort daarna gebeurde het aan de andere kant: een handsbal in het strafschopgebied leverde HZ’75 een penalty op. Kevin van der Schans bleef kalm en schoot de 2-2 binnen.
Dit virtuele punt zou HZ’75 het periodekampioenschap opleveren, maar dat feest ging niet door. Uitgerekend Jaimie van Gils, opgegroeid bij HZ’75 en zoon van teammanager John van Gils, kopte vlak voor tijd de 2-3 binnen. Ondanks een laatste kans voor de thuisploeg hield doelman Giovanni Marijnissen zijn doel schoon.
Trainer Thijs van Bracht van VCW sprak van “een verdiende overwinning” na een uitstekende eerste helft. “We hadden het toen zelfs naar 3-0 of 4-0 kunnen tillen. In de tweede helft kregen we het moeilijk, maar het is mooi dat we toch de 2-3 maken.” Bram Lenaerts, trainer/speler van HZ’75, was kritisch: “We werden op mentaliteit overklast in de eerste helft en kwamen daardoor snel op 2-0 achter. Door fouten achterin komen we terug tot 2-2, maar dat Jaimie ons vlak voor tijd alsnog de das omdoet, is zuur.”
John van Gils, vader van Jaimie en teammanager van HZ’75, had gemengde gevoelens. “Ik ben als vader natuurlijk supertrots op mijn zoon, maar dat kan ik nu nog niet hardop zeggen. Het doet pijn dat juist hij ons eerste verlies bezorgt.” Jaimie leek extra gemotiveerd door een ludieke actie van HZ’75: zijn kamer was de avond ervoor omgetoverd tot een echte HZ’75-fanroom, compleet met shirts, jassen, vlaggen, sjaals en zelfs schoenen. Het geintje, bedoeld om hem te plagen, leek hem juist extra scherp te hebben gemaakt, resulterend in twee doelpunten tegen zijn oude club.
Keeper Matthijs Peele, die na twaalf jaar weer op doel stond, gaf na afloop aan dat hij het fysiek zwaar had gehad. De oud-doelman werd door Lenaerts uit zijn pensioen gehaald om de blessureproblemen op te lossen, maar voelde de inspanning goed: “De spierpijn is stevig.”
HZ’75 blijft in de race voor het periodekampioenschap, maar zal daar volgende week voor moeten strijden. Voor nu rest slechts de wrange nasmaak van een verlies dat nog lang zal worden gevoeld.