Kun je jezelf even voorstellen?
Natuurlijk! Ik ben Raymond Koenraadt, 53 jaar oud, en ik woon samen met Monique in Helmond. Ik ben vader van twee kinderen: mijn zoon Kyle is 26 jaar en mijn dochter Nomi is 25 jaar. Monique heeft ook een zoon, Lars, die 19 jaar oud is. Samen vormen we een hecht gezin waar ik erg trots op ben.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk als Operationeel Manager bij Voergroep Zuid. Dit is een van de grootste spelers in Nederland als het gaat om de productie van mengvoer. Het is een dynamische baan waarbij ik dagelijks bezig ben met het optimaliseren van processen en ervoor zorg dat alles soepel verloopt binnen het bedrijf.
Heb je hobby’s naast het voetbal?
Mijn werk en voetbal nemen veel van mijn tijd in beslag, dus mijn overige tijd besteed ik zoveel mogelijk aan mijn gezin. Dat vind ik ontzettend belangrijk. Daarnaast probeer ik ook nog een beetje te sporten, al moet ik eerlijk zijn: dat doe ik eigenlijk te weinig. Sport blijft een belangrijk onderdeel van mijn leven, maar het gezin staat voorop.
Kun je iets vertellen over je eigen voetbalcarrière? Bij welke clubs heb je gespeeld?
Ik ben mijn carrière begonnen bij Sparta ’25, de club waar ik mijn eerste stappen op het voetbalveld zette. Op mijn zestiende kreeg ik de kans om naar FC Eindhoven te gaan, waar ik drie jaar heb gespeeld. Twee jaar daarvan speelde ik in het tweede elftal. In mijn derde jaar zat ik bij het eerste elftal, wat een mooie ervaring was, maar helaas heb ik daar nooit mijn debuut mogen maken in het betaald voetbal. Daarna ben ik naar Helmond Sport gegaan, waar ik twee jaar speelde. Helaas eindigde mijn tijd daar door een knieblessure en werd mijn contract niet verlengd. Na deze periode ben ik in het amateurvoetbal actief gebleven. Ik heb vier jaar gespeeld bij Veloc (2e en 3e klasse), twee jaar bij DBS (Hoofdklasse), en maar liefst negen jaar bij Stiphout Vooruit, waar ik in de 3e en 4e klasse actief was.
Op welke positie speelde je meestal?
Ik speelde voornamelijk als centrale middenvelder. Dat was mijn plek op het veld, en ik voelde me daar het meest comfortabel. Het is een positie waarin je veel invloed kunt uitoefenen op het spel, en dat paste goed bij mij.
Wat waren de hoogtepunten van je carrière?
Er zijn een paar momenten die ik als absolute hoogtepunten zie. Allereerst mijn debuut in het betaald voetbal, tijdens de wedstrijd Telstar – Helmond Sport. Dat was een droom die uitkwam, ook al heeft mijn tijd in het betaald voetbal helaas niet lang geduurd. Daarnaast waren de kampioenschappen met Veloc en Stiphout Vooruit prachtige ervaringen. Samen successen vieren met je team is waar het in voetbal om draait, en dat zijn herinneringen die ik altijd zal koesteren.
En de dieptepunten of teleurstellingen?
Het grootste dieptepunt in mijn carrière was het voortijdige einde van mijn tijd bij Helmond Sport. Door een zware knieblessure werd mijn contract daar niet verlengd, en dat was een harde klap. Mijn knieproblemen hebben eigenlijk als een rode draad door mijn hele carrière gelopen en hebben me vaker belemmerd. Het blijft jammer dat mijn potentie daardoor niet volledig tot zijn recht is gekomen.
Welke clubs heb je getraind, en waar ben je nu actief?
Ik heb in mijn trainerscarrière verschillende clubs mogen trainen. Ik begon bij Stiphout Vooruit, waar ik het tweede elftal trainde en assistent-trainer was van het eerste. Dat heb ik een jaar gedaan. Daarna ben ik naar RKVV Erp gegaan, waar ik ook een jaar het tweede elftal trainde en assistent-trainer was van het eerste elftal. Vervolgens heb ik vijf jaar bij Erp het eerste elftal getraind. Dat was een hele mooie tijd, waarin we met het team grote stappen hebben gemaakt. Daarna ben ik twee jaar actief geweest bij SBC, en inmiddels zit ik al in mijn achtste seizoen bij Mierlo-Hout.
Wat kun je vertellen over je tijd bij die clubs?
Mijn periode bij Erp was ontzettend bijzonder. Het ontwikkelen van spelers vanuit de jeugd en het tweede elftal was de basis van ons succes. We hebben promoties behaald van de 3e naar de 2e klasse en later naar de 1e klasse. Dat zijn momenten die ik nooit zal vergeten. Naast de sportieve successen heb ik ook enorm genoten van het sociale aspect. De sfeer in de kantine en in het dorp was fantastisch.
Bij SBC was mijn periode kort. Aan het begin van mijn tweede seizoen daar klopte Mierlo-Hout aan de deur. Ik had mezelf al vroeg voorgenomen dat als Mierlo-Hout een keer voorbij zou komen, ik daar graag op het juiste moment wilde instappen. Dat moment kwam toen, en ik heb die kans gegrepen.
Mijn tijd bij Mierlo-Hout lijkt in veel opzichten op die bij Erp. De ontwikkeling van het eerste elftal en de vereniging als geheel is indrukwekkend. We zijn gegroeid van de 3e klasse naar de 4e divisie, en dat is een geweldige prestatie. De vereniging heeft me veel gebracht, zowel op sportief als sociaal vlak. Daarom blijf ik ook na mijn trainerscarrière betrokken bij Mierlo-Hout. Na dit seizoen, dat mijn laatste als trainer zal zijn, ga ik het technisch beleid van de club mede aansturen.
Heb je voorbeelden als trainer?
Nee, ik heb niet echt specifieke voorbeelden. Ik denk dat ik mijn eigen visie en aanpak heb ontwikkeld in de loop van de jaren.
Hoe kijk je naar het seizoen tot nu toe?
Het seizoen verloopt zoals verwacht: het niveau in de 4e divisie is duidelijk hoger dan in de 1e klasse. Je merkt dat het spel anders is, met veel meer focus op resultaat. Sommige clubs spelen erg afwachtend en vanuit de reactie, wat vraagt om een andere aanpak. Daarnaast is de individuele kwaliteit van tegenstanders vaak doorslaggevend in wedstrijden. Dat is wennen, maar ook een mooie uitdaging.
Wat zijn je verwachtingen voor dit seizoen?
Onze belangrijkste doelstelling is handhaving, en dat zal een flinke klus worden. Tot nu toe zijn de prestaties wisselvallig geweest. In de eerste fase van het seizoen moesten we duidelijk wennen aan het hogere niveau. Nu zitten we in een cruciale fase waarin iedere fout wordt afgestraft en waarin je zelf scherp moet zijn als je kansen krijgt. Toch hebben we er vertrouwen in dat we ons doel kunnen behalen. Het team werkt hard, en dat geeft hoop.
Wat vind je ervan dat de trainerscarrousel steeds vroeger lijkt te beginnen?
Dit is iets wat al jarenlang gebeurt, en ik denk eerlijk gezegd niet dat het snel zal veranderen. Clubs willen vaak snel schakelen als ze interesse hebben in een bepaalde trainer, en trainers zelf willen ook graag tijdig duidelijkheid over hun toekomst. Tenzij de KNVB hier iets aan doet, zal dit gewoon blijven gebeuren.
Welke muziek luister je graag op de dag voor een wedstrijd?
Eigenlijk luister ik geen specifieke muziek op de dag voor een wedstrijd. Dat is niet iets waar ik mee bezig ben.
Wat is je persoonlijke ambitie?
Zoals ik al eerder zei, ga ik na dit seizoen stoppen als trainer. Daarna wil ik me volledig richten op het technisch beleid binnen Mierlo-Hout. Ik wil graag blijven bijdragen aan de ontwikkeling van deze mooie vereniging.
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik vind jullie site een mooi initiatief om het amateurvoetbal in Noord-Brabant goed op de kaart te zetten. Jullie bieden een breed scala aan artikelen over verenigingen en individuen binnen het amateurvoetbal, en dat verdient waardering!
