Zonder geschiedenis geen toekomst.
Zeker ook voor VV Prinsenland geldt dit. Op 2 juli 2015 werd VV Prinsenland opgericht als fusie van vv Dinteloord en R.K.S.V. DIVO. Deze verenigingen, respectievelijk actief op zaterdag- en zondagavonden, hebben een rijke geschiedenis. VV Dinteloord werd opgericht in november 1945 en R.K.S.V. DIVO in 1948.
Voor beide clubs werd het steeds moeilijker om voldoende leden te werven voor de organisatie, sponsorinkomsten en voetbalteams. Daarnaast stonden de financiën onder druk. Vanaf 2013 werden de pleidooien over een fusie steeds sterker.
Daarom vroegen beide hoofdbesturen de leden in om goedkeuring voor het starten van een fusietraject. Na twee jaar proces resulteerde dit in de fusie.
We spraken hierover met Peter Korten en Arno van Wezel, op het moment van de fusie spelers van respectievelijk VV Dinteloord en DIVO. Ook nu zijn zij nog actief binnen de club en spelen beiden bij VV Prinsenland 3.
Kunnen jullie vertellen wat voor clubs Dinteloord en DIVO vroeger waren?
Arno van Wezel: “Dinteloord en DIVO hadden allebei een heel eigen karakter. Dinteloord was, zoals ik het beleefde, meer prestatiegericht, wat betekende dat er meer nadruk lag op competitief succes en resultaten. Bij DIVO stond het familiegevoel en de onderlinge gezelligheid voorop; het was echt een club waar de sociale kant even belangrijk was als het sportieve aspect. De sfeer was daar gemoedelijker, en je voelde een hechte band tussen de leden. Veel mensen kwamen niet alleen voor het spel, maar ook voor de saamhorigheid en de momenten naast het veld.”
Peter Korten: “DIVO was ook van oorsprong een Rooms-Katholieke club, en de seniorenteams speelden op zondag. VV Dinteloord, voorheen DSV, was Protestant en speelde juist op zaterdag. Dat religieuze onderscheid bepaalde voor een groot deel de sfeer en cultuur van de clubs. Deze achtergrond gaf elke vereniging zijn eigen tradities en waarden, wat je terugzag in hoe de clubs georganiseerd waren en hoe ze hun leden aantrokken. Dit gaf beide clubs een specifieke identiteit en zorgde ervoor dat families vaak generaties lang verbonden bleven aan hun club.”
Hoe zouden jullie de band tussen Dinteloord en DIVO omschrijven?
Arno: “Toen ik in het eerste van DIVO speelde, hadden we veel respect voor Dinteloord. Ze speelden op een hoger niveau, en wij keken echt wel een beetje op naar hen. De keren dat we tegen Dinteloord mochten spelen, waren speciaal. De gezonde, competitieve spanning zorgde ervoor dat winnen van Dinteloord voelde als een enorme prestatie voor ons. Het was alsof je je op zo’n dag extra kon bewijzen. Deze ontmoetingen hadden een zekere charme en creëerden een bijzondere dynamiek op het veld.”
Peter: “In mijn jeugd was er ook zeker rivaliteit, vooral bij de senioren. Er waren mensen die een uitgesproken hekel hadden aan VV Dinteloord, en andersom was dat ook zo. Het was gezonde concurrentie, maar soms liepen de emoties hoog op. Je voelde echt het verschil tussen de twee clubs, en dat werd vaak door de jaren heen versterkt. Families die al generaties verbonden waren aan een van de clubs zagen een derby vaak als meer dan een gewone wedstrijd. Het ging om eer en clubtrots, waardoor de sfeer langs het veld extra beladen kon zijn.”
Waarom was de fusie volgens jullie nodig, en hoe kijken jullie daarop terug?
Arno: “Voor DIVO was de fusie nodig vanwege het tekort aan seniorenleden. Het werd steeds moeilijker om volledige teams op de been te krijgen, wat een risico was voor het voortbestaan van de club. Bij Dinteloord speelden vooral financiële problemen een rol, waarbij het lastig werd om de club financieel gezond te houden. Door de fusie konden beide clubs elkaar aanvullen: wij hadden financieel een betere basis, en zij meer spelers. Voor de jeugd zorgde het samenvoegen voor meer stabiliteit en een betere doorstroom naar de senioren. Het gaf beide clubs een toekomstperspectief dat afzonderlijk moeilijker was om te realiseren.”
Peter: “Het werd inderdaad steeds lastiger om in elke leeftijdscategorie bij de jeugd een volledig elftal te vormen, wat ertoe leidde dat jongere spelers vaak met oudere teams moesten meedoen. Dat de jeugdafdeling uiteindelijk sterker werd door de fusie, laat zien dat het een goede beslissing was. De kinderen krijgen nu betere kansen om zich te ontwikkelen in teams van hun eigen leeftijd, en dat zie je ook terug in de kwaliteit van het spel.”
Wat waren jullie rollen binnen de clubs vóór de fusie?
Arno: “Ik speelde toen in het eerste team van DIVO en was jeugdtrainer bij SJO Prinsenland voor het JO6-team. Het was een mooie combinatie waarin ik zowel als speler als coach betrokken was. Die rol gaf me de kans om niet alleen zelf te blijven ontwikkelen, maar ook iets bij te dragen aan de volgende generatie spelers.”
Peter: “Ik was aanvoerder en speler van het eerste elftal van VV Dinteloord tot het seizoen 2010-2011. Daarna voetbalde ik nog in het tweede team tot aan de fusie. In mijn tijd bij het eerste elftal beleefde ik veel mooie jaren in de eerste klasse van het amateurvoetbal, wat een hoog niveau is. Het was een periode vol uitdagingen en mooie herinneringen, waar ik met trots op terugkijk.”
En wat doen jullie nu bij VV Prinsenland?
Arno: “Ik ben nog steeds actief bij Prinsenland, nu bij Prinsenland 3 en de veteranen 2. Soms stap ik ook in als scheidsrechter. Het is mooi om op verschillende manieren betrokken te blijven, en ik merk dat ik nog steeds energie haal uit het actief zijn binnen de club. Het is goed om te zien hoe iedereen samenwerkt, ook al komen we uit verschillende achtergronden.”
Peter: “Ik ben na vijf jaar gestopt als jeugdtrainer van mijn zoontje, maar ik ben nog actief als voetballer bij de veteranen op donderdagavond en speel meestal op zaterdagmiddag bij Prinsenland 3. Het is een mooie manier om betrokken te blijven bij de club en die oude clubgeest te bewaren, terwijl we ook nieuwe tradities opbouwen.”
Zijn er binnen de vereniging nog verschillen of wrijving tussen oud-Dinteloorders en oud-DIVO’ers?
Arno: “Bij de oudere generatie is er misschien nog wat nostalgie, maar voor mij voelt het echt als één club. Elk jaar zetten we samen stappen vooruit, zowel in prestaties als in clubcultuur. Iedereen wil vooruit. Dat we als één vereniging naar hetzelfde doel toewerken, laat zien hoe sterk we nu staan.”
Peter: “Voor de meeste mensen van mijn generatie is het idee van ‘wij’ en ‘zij’ verdwenen. We maken soms nog wel eens een dolletje over de tijd vóór de fusie, maar dat is meer met een knipoog. De club voelt nu als een eenheid. Het verleden zal altijd een rol spelen in de herinneringen, maar het dagelijks leven draait nu om Prinsenland en de toekomst.”
Hoe zien jullie de toekomst van VV Prinsenland?
Arno: “Ik zie Prinsenland als een stabiele en gezonde vereniging die zich kan door ontwikkelen en hopelijk als tweedeklasser kan groeien. De sterke basis en het enthousiasme binnen de club geven me vertrouwen. Met de groeiende jeugdafdeling en de betrokkenheid van vrijwilligers zie ik een mooie toekomst voor ons.”
Peter: “De vereniging staat er goed voor met veel jeugdleden en een stevige organisatie, wat belangrijk is voor de toekomst. Ik zou het prachtig vinden als het eerste elftal uiteindelijk op een hoger niveau kan spelen. De ambities zijn er, en de club heeft de potentie om die waar te maken.”
Hoe kijken jullie persoonlijk terug op de fusie?
Arno: “In het begin was het voor sommige trouwe clubleden moeilijk om hun eigen identiteit los te laten. Maar nu iedereen zijn draai heeft gevonden, ben ik positief. De mix binnen Prinsenland 3 is een mooi voorbeeld: oud-spelers van beide clubs spelen en vieren samen. Het voelt nu als een familie.”
Peter: “Destijds stond ik niet meteen te springen om de fusie, maar nu kan ik zeggen dat het de club versterkt heeft. Het was een hele overgang, maar dankzij de inzet van veel vrijwilligers staat er nu een mooie, gezonde vereniging. Het is prachtig om te zien hoe we met elkaar een club hebben neergezet waar we allemaal trots op zijn.”
Zijn de verwachtingen die jullie van de fusie hadden uitgekomen?
Arno: “Grotendeels wel. Eén van mijn wensen was dat we veel eigen jeugd in het eerste elftal zouden zien, maar dat kost tijd. De saamhorigheid en sfeer binnen Prinsenland zijn ieder jaar pluspunten die sterker worden.”
Peter: “Ja, de fusie heeft een gezonde vereniging opgeleverd met veel vrijwilligers, wat essentieel is. Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten, en ik hoop dat we blijven groeien. Het eerste elftal op een hoger niveau zien, zou ik als fanatieke voetballer geweldig vinden.”
Tot slot, hebben jullie nog iets dat jullie graag willen toevoegen?
Arno: “Een mooie herinnering is dat DIVO de laatste bekerwedstrijd vóór de fusie van VV Dinteloord heeft gewonnen. Dat stukje clubgeschiedenis blijft speciaal voor ons oud-DIVO’ers!”
Peter: “Mijn complimenten aan iedereen die de fusie mogelijk heeft gemaakt en er zoveel tijd in heeft gestoken. Dankzij hun inzet staat de club waar die nu is, en ik ben trots om deel uit te maken van VV Prinsenland.”
