Met een opperbest humeur stapte Gemert 1 zaterdag aan het einde van de middag in de bus voor de verre reis terug naar huis. In een meeslepend duel met Kloetinge pakten de zwartwitten in extremis de volle buit. Ralf Kemper maakte in de 90e minuut de 1-2 in Zeeland.
Daarmee beloonde de equipe van Reinald Boeren zich voor een goede tweede helft, waarin de voor rust opgelopen schade werd weggepoetst.
Gemert startte zonder Yentl Meyssen, die vorige week geblesseerd raakte en niet inzetbaar was. Het centrum werd nu gevormd door Lex van Dijk en Gijs Vercoelen.
Dat het een wedstrijd op het scherp van de snede zou worden, werd al meteen in de eerste minuten duidelijk. Het was meteen intens, waarbij Gemert goed begon en ook de eerste kans afdwong. Max Crommentuijn werd in het strafschopgebied achterover getrokken, maar kon nog net uithalen, waardoor de scheids niet naar de stip wees. De keeper pakte zijn inzet.
Na een kwartier tot 20 minuten werd de thuisploeg beter. In de fase die volgde liet Kloetinge zien niet voor niets op de derde plaats van de ranglijst te staan. De ploeg, die al vijf speelronden niet meer verloren had, is technisch behendig, toonde veel dynamiek en diepgaande mensen zorgden continu voor dreiging.
Een paar fraai uitgespeelde kansen werden nog niet bekroond, de 1-0 kwam uiteindelijk voort uit een lelijke frommelgoal. Een hoekschop in de 26e minuut mondde uit in een scrimmage, die door Koen Plank uiteindelijk tot doelpunt werd gepromoveerd.
Op basis van de veldverhoudingen viel daar weinig op af te dingen. Maar tegen het einde van de eerste helft kreeg Gemert toch weer wat kleur op de wangen. De zwartwitten meldden zich weer een paar keer dreigend voorin, via Dylan van Diepen en Ralf Kemper en dat gaf hoop voor het tweede bedrijf.
En die gaf een heel andere beeld te zien. Gemert voetbalde met meer durf en zette eerder druk, zodat de Zeeuwen niet meer hun gewenste spelletje konden spelen. Waar Gemert zich voor rust nog wel eens liet aftroeven, werden nu plots bijna alle persoonlijke duels gewonnen. Daarmee kwam er eerst evenwicht in de wedstrijd (hoewel er even opluchting was bij een kopbal op de lat van Dook van den Berg van Kloetinge) en vervolgens pakte Gemert het initiatief. Met name via de linkerkant, waar Ed Craenen telkens gevaarlijk doorkwam, was Gemert dreigend.
Tot twee keer toe lukte het niet, maar in de 69e minuut kwam Gemert verdiend op gelijke hoogte. Ed Craenen was er dit keer niet voor de voorzet, maar voor de afronding. Hij zette zijn kruin tegen de bal en maakte er 1-1 van.
Met nog twintig minuten op de klok was plots alles weer mogelijk. Kloetinge kreeg kort na de gelijkmaker een dot van een kans, maar verder hield de Gemertse defensie stand. En qua veldspel oogde Gemert overtuigender dan de thuisploeg. Beide ploegen gingen tot het gaatje, spannend was het zeker.
Een enerverende wedstrijd kreeg voor Gemert een uitbundig slot. Op het scorebord stonden al 90 minuten, toen Gemert uit een corner van Kloetinge de tegenstoot zocht. Dylan van Diepen lanceerde Ralf Kemper. Die voelde twee Zeeuwse verdedigers in zijn nek hijgen, maar de geslepen spits liet zich op snelheid niet kloppen, gebruikte handig zijn lichaam en schoof de bal gehaaid onder de uitkomende Kloetinge-doelman tegen de touwen.
Een heerlijk moment, dat zorgde voor een fijn Gemerts feestje in Kloetinge. In de resterende minuten kon de thuisploeg immers geen pijn meer doen. De zwartwitten koesterden de zwaarbevochten driepunter: de derde zege in vier wedstrijden en eentje die de terugreis naar Gemert voor het gevoel een stuk minder lang maakte.
GEMERT: Tielemans; Deben, Van Dijk, Vercoelen, Craenen; Van Gerven, Crommentuijn (87. Barten), Van Lieshout, Herman (83. Michels), Kemper, Van Diepen.
Bron: Gemert
