Kun je jezelf even voorstellen?
Mijn naam is Coen Jansen, ik ben 24 jaar oud en woon in Etten-Leur. Binnenkort ga ik samenwonen met mijn vriendin Sanne. Ik kijk er erg naar uit om deze nieuwe stap in ons leven samen te zetten.
Wat doe je in het dagelijks leven, naast voetbal?
Naast voetbal run ik samen met mijn ouders ons familiebedrijf, RC-Brandpreventie. Wij zijn gespecialiseerd in alles wat te maken heeft met brandveiligheid: van brandblusmiddelen, droge blusleidingen en EHBO-materialen tot AED’s en diverse gereedschapskeuringen. We bedienen allerlei bedrijven in de regio en helpen hen om veiligheid naar een hoger niveau te tillen. Onlangs zijn we bovendien de trotse hoofdsponsor geworden van de hele seniorenafdeling van DSE. Dat maakt mijn betrokkenheid bij de club nog specialer.
Kun je iets vertellen over je voetbalcarrière? Bij welke clubs heb je allemaal gespeeld?
Ik ben begonnen met voetballen toen ik zes jaar oud was, en dat was meteen bij DSE. Sindsdien ben ik de club trouw gebleven. Op jonge leeftijd besloot ik me volledig te richten op het keepen, en vanaf de toenmalige E’tjes ben ik niet meer van positie veranderd. Het is iets wat ik nog steeds met ontzettend veel plezier doe.
Mijn debuut in het eerste elftal maakte ik op 18-jarige leeftijd, en sindsdien heb ik de plek niet meer afgestaan. Dit seizoen is inmiddels mijn zevende jaar in de selectie.
Op welke posities speel je het liefst?
Keeper, uiteraard. Het is de positie waar ik me het meest thuis voel en waarin ik het beste tot mijn recht kom.
Wat zijn de hoogtepunten uit je voetbalcarrière tot nu toe?
Het absolute hoogtepunt was het kampioenschap en de promotie naar de 3e klasse. Dit gebeurde in mijn eerste jaar als keeper van de selectie, wat het extra bijzonder maakte. Het gevoel dat we dat seizoen als team hadden, is iets wat me altijd zal bijblijven.
Heb je ook dieptepunten of teleurstellingen gekend?
Helaas wel. Het grootste dieptepunt was de degradatie naar de 4e klasse, waar we momenteel nog steeds spelen. Het was extra zuur dat we via de play-offs degradeerden; dat maakt zo’n moment net even pijnlijker. Maar dat soort ervaringen maken je als speler ook sterker en scherper.
Wat kun je vertellen over de club DSE?
DSE is een echte dorpsclub, waar iedereen elkaar kent. Dat maakt de sfeer en de gezelligheid binnen de vereniging uniek. Het is meer dan alleen voetbal; het is een gemeenschap waar je je meteen thuis voelt. Dit sociale aspect is iets wat ik enorm waardeer en wat DSE speciaal maakt.
Heb je voorbeelden als speler? Spelers of mensen die je inspireren?
Momenteel kijk ik met veel bewondering naar Bart Verbruggen. Wat hij laat zien is fantastisch en erg inspirerend voor een keeper zoals ik. Daarnaast kan ik niet om onze keeperstrainer, Rob(ert) Schulten, heen. Hij is al zeven jaar mijn trainer en heeft een grote rol gespeeld in mijn ontwikkeling. Zijn betrokkenheid en kennis hebben me enorm geholpen.
Hoe zijn de eerste maanden van het seizoen verlopen?
Qua resultaten hebben we het in de voorbereiding en de bekerwedstrijden niet bijzonder goed gedaan. We troffen sterke tegenstanders, wat het lastig maakte om meteen succes te boeken. Tegelijkertijd was dit ook een waardevolle periode, zeker omdat we dit jaar met een nieuwe trainer werken: Karel Daamen. Het was goed om elkaar beter te leren kennen en de basis te leggen voor een goede start in de competitie waarin we op dit moment op de vierde plaats staan.
Wat zijn je verwachtingen voor het komende seizoen?
Als team willen we meedoen om de bovenste plekken en strijden voor promotie naar de 3e klasse. Dat is ons doel, en daar werken we met z’n allen hard voor.
Welke teams verwacht je bovenaan in jullie competitie?
Tot nu toe zijn Rood-Wit en Breskens de ploegen die bovenaan staan, maar ik zie een competitie waarin veel teams aan elkaar gewaagd zijn. Het mooie daaraan is dat iedereen van elkaar kan winnen, en dat maakt het extra spannend.
En wat is je persoonlijke ambitie voor dit seizoen?
Mijn persoonlijke ambitie is om zoveel mogelijk ballen tegen te houden en het liefst vaak de nul te houden. Dit seizoen is dat helaas pas één keer gelukt, maar ik heb er vertrouwen in dat dat vaker zal gebeuren naarmate we verder komen. Het belangrijkste is dat ik het team zo goed mogelijk kan ondersteunen.
