Kun je jezelf even voorstellen?
Natuurlijk. Ik ben Anthony Lurling 47 jaar oud, getrouwd en vader van twee kinderen, Tom van 19 en Anne van 17. Geboren en getogen in Den Bosch, een stad waar ik me nog altijd erg mee verbonden voel.
Wat doe je tegenwoordig in het dagelijks leven?
Ik werk als voetbaltrainer bij twee clubs. Ik train de O16 van FC Den Bosch en daarnaast het eerste elftal van Emplina, dat in de 1e Klasse speelt. Het is een mooie combinatie waarbij ik zowel met jonge talenten als met een prestatieteam werk.
Kun je iets vertellen over je eigen voetbalcarrière?
Tijdens mijn carrière heb ik bij verschillende clubs gespeeld, zowel in Nederland als in Duitsland. Ik begon bij FC Den Bosch en speelde daarna voor SC Heerenveen, Feyenoord, NAC Breda en 1. FC Köln in Duitsland. Later keerde ik terug naar Nederland, waar ik weer bij FC Den Bosch, NAC Breda en SC Heerenveen speelde en uiteindelijk mijn carrière afsloot bij FC Den Bosch.
Mijn positie was aanvaller. Ik begon als linksbuiten, maar speelde later ook in de spits en op nummer 10, net achter de spitsen. Die afwisseling gaf me de kans om mijn spel op verschillende manieren te ontwikkelen.
Wat zijn je persoonlijke hoogtepunten uit die tijd?
Een aantal momenten springen er echt uit. Kampioen worden met FC Den Bosch was een hoogtepunt. In de kampioenswedstrijd tegen RBC scoorde ik twee keer. Daarnaast ben ik nog steeds de topscorer aller tijden van FC Den Bosch, iets waar ik erg trots op ben. Als geboren Bosschenaar voelt dat extra bijzonder.
Verder eindigden we met SC Heerenveen als tweede in de Eredivisie, en met NAC Breda als derde. In totaal heb ik 588 wedstrijden in het betaald voetbal gespeeld en 149 doelpunten gemaakt. Internationale hoogtepunten zijn onder andere de Europese Supercup, waar we met Feyenoord tegen Real Madrid speelden in Monaco. Ik heb ook 13 Champions League-wedstrijden en 20 Europese wedstrijden gespeeld. Daarnaast mocht ik ongeveer 20 keer uitkomen voor Jong Oranje en werd ik één keer opgeroepen voor het Nederlands elftal.
Een minder mooie herinnering is het laatste jaar bij FC Den Bosch, waarin ik door een zware achillespeesblessure niet kon spelen zoals ik wilde. Dat was zwaar, zeker omdat dat het slot van mijn actieve carrière was.
Welke clubs heb je inmiddels getraind, en waar ben je nu actief?
Ik heb verschillende teams mogen trainen en daarbij veel ervaring opgedaan. Ik ben vier jaar lang trainer geweest van het eerste elftal van FC Engelen en daarvoor twee jaar van hun A1. Daarnaast heb ik drie jaar de jeugdopleiding van PSV getraind en twee jaar bij NAC Breda gewerkt. Momenteel ben ik in mijn tweede seizoen bij zowel FC Den Bosch als Emplina. Met FC Engelen hebben we promotie naar de 2e klasse behaald, en nu is het mijn tweede seizoen bij Emplina in de 1e klasse.
Wat is je indruk van het huidige seizoen tot nu toe?
Het seizoen verloopt goed, zeker gezien de omstandigheden. We hebben helaas met een aantal blessures te maken, maar het team blijft zich goed inzetten en presteert sterk.
Wat waren je verwachtingen aan het begin van dit seizoen, en zijn die verwachtingen nog hetzelfde?
Onze belangrijkste doelstelling was om ons zo snel mogelijk veilig te spelen. Dat blijft het eerste doel, en als we dat eenmaal bereiken, kunnen we kijken naar eventuele verdere ambities. Het is belangrijk om niet te ver vooruit te denken en het seizoen stap voor stap aan te pakken.
Welke teams zie je als sterke tegenstanders in jullie competitie?
Ik verwacht dat Unitas ’30 en RKHVV bovenin mee zullen draaien. Beide teams hebben sterke selecties en lijken de favorieten. Voor de overige teams is het zeer competitief; het lijkt erop dat ze het allemaal van elkaar kunnen winnen, wat de competitie spannend maakt.
Wat is jouw persoonlijke ambitie als trainer?
Mijn ambitie is om zo hoog mogelijk op amateurniveau te trainen en mezelf als coach verder te ontwikkelen. Daarnaast lijkt het me mooi om ooit assistent-trainer te worden bij een betaald voetbalclub, bij een eerste elftal. Dat zou een geweldige kans zijn om vanuit die rol het profvoetbal te ondersteunen en zelf ook weer nieuwe dingen te leren.
