Kun je jezelf even voorstellen?
Ik ben Piet Drijvers, 59 jaar jong, en al ruim 40 jaar samen met mijn vrouw Brigitte. We hebben twee zoons: Enzo, die 30 jaar oud is, en Raúl, die 25 is. Samen vormen we een hecht gezin waar ik ontzettend trots op ben.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Van origine ben ik slager, een beroep dat me altijd heeft aangesproken vanwege de ambachtelijkheid. Tegenwoordig ben ik echter meewerkend voorman bij een ambachtelijke vleeswarenproducent in Tilburg. Hier kan ik mijn passie voor kwaliteit en precisie nog steeds kwijt.
Kun je iets vertellen over je eigen voetbalcarrière?
Mijn voetbalcarrière is niet spectaculair, maar voor mij wel heel bijzonder. Van mijn achtste tot mijn vijfendertigste heb ik gespeeld bij rksv Nemelaer. De laatste 17 jaar daarvan speelde ik in het eerste elftal.
In mijn jeugdjaren stond ik vooral achterin, maar in de senioren ben ik doorgeschoven naar de voorhoede, meestal als linksbuiten. Dat was best bijzonder, omdat ik rechtsbenig was. Eigenlijk was ik mijn tijd vooruit, want tegenwoordig is dat bijna de standaard. Ik heb ook een jaar centraal achterin gespeeld toen we overgingen naar een verzorgdere speelstijl. Dat seizoen begonnen we in februari onderaan, maar uiteindelijk promoveerden we via de nacompetitie. Dat voelde als een enorme overwinning.
De promoties zijn sowieso hoogtepunten geweest. Feesten kunnen ze in Haaren namelijk wel! Natuurlijk zijn er ook teleurstellingen, zoals degradaties. Maar de echte dieptepunten liggen op menselijk vlak, bijvoorbeeld als je teamgenoten of belangrijke clubmensen verliest. Dat heeft altijd een grote impact.
Welke clubs heb je getraind en waar train je nu?
Tot nu toe heb ik drie clubs getraind: rksv Nemelaer, Oirschot Vooruit en nu O.D.C.
Bij Nemelaer heb ik 14 prachtige jaren beleefd. We maakten promoties mee van de vierde naar de eerste klasse en waren zelfs dichtbij promotie naar de hoofdklasse. Naast de prestaties zijn het vooral de mooie momenten en de fantastische mensen die me bijblijven.
Oirschot Vooruit was een nieuwe uitdaging bij een goed georganiseerde club. Ook daar heb ik een geweldige tijd gehad, met als hoogtepunt twee promoties op rij, van de derde naar de eerste klasse. De kampioenswedstrijd in en tegen Helvoirt was absoluut memorabel. Wat een feest hebben we daar gehad! En ook hier heb ik veel mooie contacten aan overgehouden, die ik nog steeds koester.
Nu ben ik bezig aan mijn vierde seizoen bij O.D.C. De eerste jaren waren lastig, maar inmiddels werken we aan een mooi project. Het voelt alsof het hoogtepunt nog moet komen. Ook hier werk ik met fijne mensen en geniet ik van de bijzondere momenten die we samen beleven.
Hoe kijk je tot nu toe naar het huidige seizoen?
Ik ben over het algemeen tevreden met het vertoonde spel. Het is duidelijk dat we stappen maken in ons spel. Toch zijn de resultaten soms teleurstellend. Dat is iets waar we aan blijven werken, want ik zie veel potentie in dit team.
Welke teams verwacht je bovenaan in jullie competitie?
Dit seizoen is het lastig om een echte favoriet aan te wijzen. Het lijkt erop dat bijna iedereen van iedereen kan winnen. Eén slechte wedstrijd of een gebrek aan scherpte kan zomaar een nederlaag betekenen. Mijn hoop is dat wij ons in de bovenste groep kunnen blijven mengen en competitief blijven.
Wat is je persoonlijke ambitie?
Ik heb niet zoveel persoonlijke ambities meer. Voor mij draait het nu vooral om genieten. Ik wil zoveel mogelijk wedstrijden winnen en vooral plezier beleven aan het trainen van deze jonge, getalenteerde spelers. Dat geeft me de meeste voldoening.
