Bekervoetbal blijft iets bijzonders, iets wat je zelden ziet in het reguliere seizoen. Het is die sfeer waarin onverwachte stunts plaatsvinden en kleinere clubs opeens de grote namen tegen de touwen werken. Elk jaar brengt de bekercompetitie verhalen met zich mee die alleen in bekervoetbal kunnen gebeuren – van amateurs die overdag nog gewoon op hun werk staan, tot onmogelijke wedstrijden die pas om 21:00 uur aftrappen en eindigen met euforie of teleurstelling in de late avond.
Misschien is het wel dat onbekende terrein waar bekervoetbal altijd voor zorgt. Ploegen die spelen onder kaarslicht, in een andere samenstelling dan gewoonlijk, coaches experimenteren met nieuwe namen, spelers met weinig speeltijd in de competitie en grote clubs geven talenten de kans om op het veld te schitteren of in het diepe gegooid te worden. Tegelijkertijd komt de honger van amateurploegen naar voren: die ene kans om te laten zien wat ze kunnen en misschien voor een verrassing te zorgen. Misschien komt de tegenstander van ver, misschien zijn de omstandigheden verre van ideaal, maar voor één avond is alles gericht op het onmogelijke.
Dan is er nog het gekke tijdstip van sommige wedstrijden, zo laat dat je bijna vergeet dat je de volgende dag weer vroeg moet beginnen. Of de verre reizen die sommige amateurteams moeten maken om een uitwedstrijd te spelen tegen een (prof)club. Velen hebben de hele dag gewerkt en eten snel iets in de kleedkamer voordat ze het veld op stappen. En toch, die pure energie die op zo’n avond vrijkomt, maakt bekervoetbal tot iets speciaals. Het is een herinnering dat voetbal niet alleen om ranglijsten en promoties gaat, maar ook om dromen die misschien maar één keer in een leven uitkomen.
Bekervoetbal is een dag/avond waarop alles anders voelt. De gewone competitie maakt plaats voor pure strijd, onvoorspelbaarheid, en de magie van de underdog die zomaar kan verrassen. Misschien is dat wel waarom bekervoetbal nooit verveelt – het is voetbal in zijn meest verrassende, ongrijpbare vorm.
Willem van der Boomen
