Bas Gösgens (Trinitas Oisterwijk): “Neem jezelf niet te serieus”

Stel jezelf even voor

Bas Gösgens, 56 jaar, samenwonend met Bo en vader van twee kinderen: zoon Sam (22) en dochter Teuntje (19).
Geboren in Den Bosch, opgegroeid in Rosmalen, maar ik had al snel mijn weg naar de stad gevonden en weet die nog altijd moeiteloos te vinden.
Sinds 2002 woon ik met veel plezier op de Haverleij in Engelen.

Wat doe je in het dagelijks leven?

In het dagelijks leven ben ik teamleider bij IBN in Oss. Ik geef leiding aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, werk dat ik als zeer waardevol ervaar. Door deze functie heb ik leren relativeren, en ik merk dat als je net iets meer energie steekt in deze doelgroep, je er ontzettend veel voor terugkrijgt. Ik heb veel respect voor mensen die soms uit moeilijke situaties komen en zich toch inzetten om iets van hun leven te maken. Als ik daar iets in kan betekenen, voel ik me een gezegend mens.

Verder ben ik trainer/coach bij Trinitas in Oisterwijk. Ik train op dinsdag en donderdag, kijk regelmatig op zaterdag naar de jeugd, en op zondag spelen we competitie. Daarnaast bezoek ik vaak samen met mijn oude FC Den Bosch-maten de thuiswedstrijden van FC Den Bosch, en we gaan regelmatig samen de stad in. Met mijn vriendengroep ondernemen we regelmatig gezellige activiteiten, waarbij een hapje en drankje uiteraard niet mogen ontbreken.

Woensdagmiddag is mijn vrije middag, dan lunch ik meestal met een paar vrienden in de stad, en daar hoort natuurlijk een rood of wit wijntje bij. Enkele jaren geleden hebben we met een aantal buurmannen een eetclubje opgericht. Koken kan ik niet, maar ik ben goed in het vullen van glazen. Je ziet: ik heb een Bourgondisch karakter, en dat wil ik graag zo houden.

Hoe zag je eigen voetbalcarrière eruit?

Clubs:
Mijn voetbalcarrière begon bij OJC Rosmalen, waar ik tot mijn 18e speelde. Vervolgens ging ik naar FC Den Bosch, eerst in de A1, daarna het 2e, en daarna maakte ik een tussenstap naar BVV om uiteindelijk weer terug te keren bij FC Den Bosch. Al snel bleek dat mijn knie niet goed genoeg was om fysiek de belasting aan te kunnen. Ik ben teruggegaan naar BVV, om het een jaar later nogmaals te proberen bij TOP Oss. Het niveau was niet het probleem, maar de fysieke belasting wel. Daarna ben ik in België bij KSV Mol op een lager niveau gaan voetballen. Uiteindelijk was mijn knie zo slecht dat ik op mijn 27e gedwongen was om te stoppen met voetballen.

Posities:
In mijn jeugd speelde ik als aanvallende middenvelder of buitenspeler. Later bij BVV posteerde mijn trainer, John Huisman, me als rechtsback. Ik was verbaasd, maar John zag het goed: op die plek kwam ik goed tot mijn recht. Ook bij FC Den Bosch en TOP Oss speelde ik rechtsback. Rinus Israël haalde me naar FC Den Bosch voor deze positie, en Piet Schrijvers deed hetzelfde bij TOP Oss.

Hoogtepunten:

• Als speler zijn dat de 2 kampioenschappen bij BVV, wat een geweldig elftal hadden wij toen en buiten de 2 kampioenschappen wonnen we ook de nationale beker voor amateurteams. Kan me geen beter amateur-elftal voorstellen als dat elftal destijds. Ander hoogtepunt was de kwartfinale voor de KNVB-beker met TOP Oss tegen Feyenoord in de Kuip in 1992, we verloren weliswaar met 3-1 maar gaven goed partij aan de latere winnaar van de KNVB-beker. Een ander hoogtepunt was de trip met oud betaald voetballers, waaronder mijn voetbalmaatje Peter Netten, naar Sumatra. We zijn 3 weken in de watten gelegd, wij konden aardig voetballen maar we werden gezien als topvoetballers. Langs de douane hoefde we niet, we werden gewoon via een zijdeurtje naar het taxibusje geleid om vervolgens in het hotel groots ontvangen te worden. We werden alle wedstrijden met de bus, met politie-escorte, tegen het verkeer in naar het stadion vervoerd om vervolgens de wedstrijden te spelen voor 30.000 toeschouwers. Fantastische ervaring en ik kan je vertellen, je kunt er een boek over schrijven.

Dieptepunten:
Een dieptepunt was het mislopen van de KNVB-bekerfinale met FC Den Bosch in 1991 vanwege een enkelblessure. Daarnaast bleef mijn knieblessure een terugkerend probleem, wat me ervan weerhield het uiterste uit mijn carrière te halen.

Bij welke clubs heb je als trainer gewerkt, en wat waren hoogtepunten?

Na mijn actieve carrière ben ik het trainersvak ingestapt, eerst twee jaar als assistent-trainer bij de C1 van FC Den Bosch. Daarna trainde ik onder andere de C2, C1, en A1 van dezelfde club. In 2016 was ik (tijdelijk) trainer van de O19 van FC Den Bosch.

Als trainer heb ik als ultiem hoogtepunt de 2 kampioenschappen met SV Deurne en de KNVB-bekerwedstrijd (1/16 finale) tegen Feyenoord in 2008 in een vol Helmond Sport stadion, we waren die dag live op TV te zien maar vooral de voorbereiding op deze wedstrijd was fantastisch. Buiten de geweldige trip naar Egypte, de vele cameraploegen die voor deze wedstrijd naar Deurne kwamen, was de kers op de taart de live uitzending op TV startend vanaf de bespreking in het snookercentrum in Deurne, de busrit naar Helmond tot aan de interviews in de kleedkamer door Barbara Barend en dat alles in rechtstreekse verbinding met Jan Joost van Gangelen en Jan van Halst in de studio. Geweldig en iets om nooit meer te vergeten.

Andere hoogtepunten als trainer zijn:

1. Bekerfinale gehaald met RKSV Oisterwijk als 2^e klasser in 2006 tegen ASWH, de latere landskampioen bij de amateurs. We gingen eervol ten onder en verloren met 4-1.
2. Het kampioenschap met UNA in 2011 naar, destijds, de topklasse, het hoogste amateur podium. Dat jaar ben ik ook genomineerd geweest voor beste amateurtrainer van Nederland, het is bij een nominatie gebleven maar de trots overheerst uiteraard.
3. Bekerwinnaar met UNA in 2011, 2-0 winst tegen Hoek.
4. Promotie met UDI’19 naar de 3^e Divisie in 2016 na een tweeluik tegen SWZ Boso Sneek, uit speelde we 2-2 en thuis wonnen we met 3-0 met 11 Udense spelers in de basis. De trip naar Albufeira en de winst van de Algarve cup completeren dit geweldige jaar.
5. Nacompetitie met FC Den Bosch in 2014. Was in dat jaar assistent-trainer bij FC Den Bosch en we werden uiteindelijk uitgeschakeld door Excelsior, zij promoveerde dat jaar naar de eredivisie. Vooral de 2^e helft van dat seizoen was echt goed en ook toen was de Vliert regelmatig uitverkocht.
6. Bekerfinale gehaald met BVV als 2^e klasser in 2017 tegen Hoek en verloren met 3-1.
7. De 4 jaren bij TOP. Geen echte successen gehad maar we hebben altijd mee kunnen draaien in de top van de 1^e klasse met alleen maar vrienden van elkaar, echt geweldige jaren gehad en er vrienden voor het leven aan over gehouden. Eigenlijk nog veel meer waard als een kampioenschap.

Dieptepunt:
Niet kunnen slagen als hoofdtrainer bij OJC Rosmalen voelde als een grote teleurstelling, zeker als oud-speler van deze club.

Heb je voorbeelden als trainer?

Ik heb geen specifieke voorbeelden, maar ik heb veel te danken aan John Huisman, die me als opkomende back zag, en aan Chris van den Dungen, die me mijn eerste kans als assistent-trainer gaf. Kreeg het trainers virus te pakken en de rest staat in dit stuk beschreven. Ik luister graag naar trainers als Guardiola, Klopp, Simeone en Slot.

Wat is je indruk van het seizoen tot nu toe, en wat is de doelstelling?

Mijn seizoen bij Trinitas verloopt nog wisselvallig. We wisselen goede momenten af met mindere, waardoor we niet altijd in staat zijn wedstrijden te beslissen. We missen soms de scherpte en zijn te lief. Als we hieraan werken, kunnen we nog genoeg punten halen en meestrijden om een periodetitel.

Welke teams verwacht je bovenaan in jullie competitie?

Beek Vooruit, RKDVC, Bavel en Madese Boys zijn sterke teams. Voetballend zijn wij niets minder, maar we zullen ons rendement moeten verbeteren en verdedigend wat zakelijker moeten worden. Verbeteren we hierin, dan kunnen we zeker stijgen op de ranglijst.

Wat is je persoonlijke ambitie?

Mijn persoonlijke ambitie is nog een aantal jaren hoofdtrainer blijven en dan in een andere rol actief blijven. Dat kan zijn als mentor voor de generatie trainers die onze rol straks moeten gaan overnemen, doe graag een stapje terug om talentvolle trainers naar voren te schuiven. Of assistent-trainer worden bij een mooie club dat, minimaal, op Divisie niveau speelt. Ik ben vele jaren als trainer op dat niveau actief geweest en ik weet hoe belangrijk een goede assistent-trainer kan zijn. En dan moet ik er toch één benoemen en dat is Dragan Thijssens, hij was mijn assistent bij UNA en buiten zijn jarenlange ervaring als professioneel voetballer bij FC Eindhoven (289 wedstrijden) was Dragan tactisch sterk, betrouwbaar, integer en supergezellig. Wil direct van de gelegenheid gebruik maken om Dragan veel sterkte te wensen in zijn oneerlijke strijd.

Wil je verder nog iets kwijt?

Geniet van het leven, neem jezelf niet te serieus, blijf gezond, en vooral: lach veel! Zonder lachen maken we niets van het leven.