- Stel jezelf even voor
Mijn naam is Maikel Nijst, ik ben 32 jaar oud en woon in Gorinchem. Ik ben al van jongs af aan gepassioneerd over voetbal en dat heeft een grote rol gespeeld in zowel mijn professionele als persoonlijke leven.
Maikel Nijst (midden) bij zijn contractverlenging samen met voorzitter Philip Bos (links) en penningmeester Mark Boussen (rechts)
- Wat doe je in het dagelijks leven?
In mijn dagelijks leven werk ik voor de gemeente Gorinchem als beleidsmedewerker op het gebied van Onderwijs, Sociaal Cultureel Werk en Jongerenwerk. Daarnaast ben ik actief bij de 4-Skills Soccer Academy, waar ik werk aan de ontwikkeling van jonge voetbaltalenten. Bovendien ben ik momenteel docent in opleiding bij de KNVB, wat een nieuwe en uitdagende stap is in mijn carrière. Al deze rollen geven me de kans om met verschillende groepen mensen te werken en impact te maken op zowel sociaal-maatschappelijk als sportief vlak.
- Vertel eens iets over je eigen voetbalcarrière?
Mijn eigen voetbalcarrière begon toen ik vijf jaar oud was, toen ik begon bij vv Woudrichem. Later heb ik ook bij vv Sliedrecht en GVV Unitas gevoetbald. Gedurende acht jaar speelde ik op selectieniveau, iets waar ik nog steeds met trots op terugkijk. Op mijn 17e maakte ik mijn debuut in het eerste elftal van vv Woudrichem, een moment dat ik nooit zal vergeten. Helaas werd mijn carrière op 24-jarige leeftijd abrupt beëindigd door een hardnekkige enkelblessure. Hoewel dat een moeilijke periode was, heeft het me ook geholpen om mijn passie voor het trainerschap te ontdekken.
- Welke clubs heb je getraind en waar train je nu?
Mijn trainerscarrière begon bij de jeugd van vv Woudrichem, waar ik mijn eerste stappen als jeugdtrainer zette. Na enkele jaren in de jeugdopleiding ben ik overgestapt naar GVV Unitas in Gorinchem, waar ik verschillende jeugdelftallen heb getraind. In het seizoen 2020/2021 was ik assistent-trainer bij het eerste elftal van Unitas, dat toen uitkwam in de derde divisie. Daar werkte ik samen met Jeroen van Bezouwen, zonder twijfel de beste trainer waar ik ooit mee heb gewerkt. Van hem heb ik ontzettend veel geleerd, vooral op het gebied van tactiek en het omgaan met spelers. Het seizoen daarop kreeg ik de kans om bij vv Baronie aan de slag te gaan, waar ik verantwoordelijk werd voor de JO19-1 en MO17-1. Dit deed ik in combinatie met werkzaamheden voor Code Oranje. Toen Code Oranje stopte en er veranderingen kwamen binnen de organisatie van de jeugdopleiding van Baronie, besloot ik verder te kijken. Bij RKVV JEKA vond ik een nieuwe uitdaging toen hoofdjeugdopleiding Arnoud Jonker mij benaderde om de JO19-1 te trainen. Vooral het beleid waarbij jeugdspelers doorontwikkeld worden voor het eerste elftal, maar ook trainers door ontwikkel mogelijkheden hadden sprak mij ontzettend aan. Het was geen onzin aangezien want na een succesvol jaar, waarin we kampioen werden in de 3e divisie, kreeg ik de kans om hoofdtrainer van het eerste elftal te worden. Inmiddels zit ik in mijn tweede seizoen bij deze mooie club, waar ik nog steeds met veel plezier werk.
- Heb je voorbeelden als trainer en waarom?
Ja, absoluut. Als trainer ben ik groot voorstander van combinatievoetbal en het in bezit houden van de bal. Mijn visie op voetbal is sterk beïnvloed door Johan Cruyff, die met zijn totaalvoetbal een revolutie teweeg heeft gebracht. Mijn visie op voetbal is erg geïnspireerd op de visie van Ajax, oftewel grotendeels Johan Cruyff. Doordat Johan Cruyff deze visie ook heeft geïmplementeerd bij FC Barcelona en dus automatisch overgebracht heeft op zijn oud-pupil Pep Guardiola, kan ik ook genieten van zijn denkwijze. Een uitspraak van Guardiola die mij altijd inspireert, is: “I want the ball for 90 minutes. When I don’t have the ball, I go high pressing because I want the ball.” Dat type intensiteit en controle over de wedstrijd is iets wat ik ook graag in mijn eigen teams terugzie.
- Wat is je indruk van de voorbereiding tot nu toe?
De voorbereiding is altijd een periode van veel veranderingen en aanpassingen. We hebben enkele jongens vanuit de jeugd definitief naar het eerste elftal gehaald, terwijl anderen helaas zijn gestopt. Het proces van teamvorming begint weer van voren af aan, wat spannend is maar ook uitdagend. We hebben al een paar wedstrijden gespeeld en zitten midden in ons proces om het team naar een hoger niveau te tillen. Met mijn staf, en vooral mijn assistent-trainer Jules Philippart, werken we hard om de spelers mee te nemen in dit proces. Ze moeten het proces omarmen en er eigenaar van worden. Resultaat technisch gaat het tot nu toe goed, maar qua spelopvatting zijn er zeker nog dingen die beter kunnen. Helaas hebben we in de voorbereiding te maken gehad met blessures, zoals die van onze nieuwe aanwinst Roman Talboom, die door een sleutelbeenbreuk (opgelopen tegen Terheijden) voorlopig uitgeschakeld is.
- Wat zijn je verwachtingen voor komend seizoen?
Vorig seizoen zijn we op een mooie zesde plaats geëindigd, wat gezien de resultaten van de afgelopen jaren voor JEKA een prima prestatie was. Met de versterkte degradatie is de tweede klasse echter een stuk competitiever geworden. Ons doel is om het succes van vorig jaar minimaal te evenaren, en als we dat kunnen verbeteren, zou dat helemaal fantastisch zijn. We weten dat de lat hoog ligt, maar met de kwaliteiten binnen het team en de betrokkenheid van de staf hebben we er vertrouwen in dat we een mooi seizoen tegemoet gaan.
- Welke teams verwacht je bovenaan in jullie competitie?
Ik verwacht veel van teams als Cluzona, TSC en Roosendaal. Cluzona doet al jaren mee in de top en lijkt tegen promotie aan te zitten. TSC, dat vorig jaar degradeerde uit de eerste klasse, heeft een sterke jeugdopleiding en een solide sportief klimaat binnen de club. Roosendaal heeft vorig jaar een geweldige tweede seizoenshelft gespeeld en heeft deze zomer ook nog wat versterkingen binnengehaald. Het wordt een zware competitie, maar dat maakt het ook uitdagend en interessant.
- Wat is je persoonlijke ambitie?
Mijn persoonlijke ambitie is om me als trainer zo hoog mogelijk te ontwikkelen, maar altijd met plezier in het spel en de interactie met spelers. Binnen een aantal jaar hoop ik mijn UEFA A-licentie (VC4) te behalen en van daaruit verder te groeien. Uiteindelijk zie ik wel waar het schip strandt, maar zolang ik plezier haal uit het coachen en trainen, weet ik dat ik op de goede weg ben.