– Stel jezelf even voor.
Ik ben Jeroen de Vlaming, 37 jaar oud, en ik woon samen met mijn partner Nathalie. Samen hebben we twee kinderen: onze dochter Chelsey van 9 en onze zoon Thiago van 6. Naast mijn werk en hobby’s besteed ik veel tijd aan mijn gezin. We zijn een hecht gezin en brengen graag tijd samen door, of dat nu is tijdens een dagje uit of gewoon thuis met een film. Sport speelt ook een grote rol in ons gezinsleven; Chelsey zit op paardrijden en turnen en Thiago voetbalt bij DIOZ in Zegge. Ik probeer hen zo goed mogelijk te ondersteunen in hun eigen ontwikkeling.
– Wat doe je in het dagelijks leven?
In mijn dagelijkse leven ben ik mede-eigenaar van Sport & Slankstudio, een snelgroeiend bedrijf dat zich richt op begeleiden van hun leden naar een gezonde lifestyle. We hebben ondertussen een aantal studio’s verspreid over Nederland en België. Het bedrijf runnen vraagt veel verantwoordelijkheid en focus, maar het geeft me ook veel voldoening. Naast het managen van de studio’s, richt ik me ook op het opleiden van onze nieuwe medewerkers. Ik vind het belangrijk om hen niet alleen de praktische kant van het vak te leren, maar ook de klantgerichte en mentale aspecten, omdat sport voor veel mensen meer is dan alleen fysieke beweging – het is een levensstijl en een manier om mentaal gezond te blijven.
– Vertel eens iets over je eigen voetbalcarrière.
Mijn voetbalcarrière begon toen ik 5 jaar oud was, bij BSC. Ik was meteen verkocht; voetbal was mijn passie en dat heeft me jarenlang gedreven. Op mijn 14e maakte ik de overstap naar RBC, waar ik me verder kon ontwikkelen en ook in aanraking kwam met een professionelere voetbalomgeving. Vanuit RBC ben ik naar België gegaan, waar ik op mijn 19e bij R. Cappellen FC ging spelen. Dat was een mooie tijd waarin ik veel geleerd heb, niet alleen op het veld, maar ook over discipline, omgaan met druk en het leven als semi-profvoetballer. Na vijf jaar ben ik bij Nieuwmoer gaan spelen, maar na 1,5 jaar besloot ik tijdens de winterstop terug te keren naar mijn oude club BSC. Het voelde als thuiskomen, omdat ik daar mijn roots heb.
In de senioren heb ik vooral als verdedigende middenvelder gespeeld, terwijl ik in mijn jongere jaren vooral op de nummer 10-positie stond. In totaal heb ik veel hoogtepunten mogen meemaken, zoals het kampioen worden in de jeugd met RBC, mijn debuut bij het eerste elftal van RBC, en het winnen van twee bekers met Bristolteam, mijn zaalvoetbalteam. Helaas heb ik ook te maken gehad met tegenslagen, met name een zware knieblessure op mijn 16e. Ik moest drie keer onder het mes en hoewel ik weer terug kon komen op het veld, heb ik het gevoel dat ik nooit meer mijn volledige potentieel heb kunnen bereiken. Toch heb ik altijd genoten van het spel, ongeacht het niveau waarop ik speelde.
– Welke clubs heb je getraind en waar train je nu?
Ik ben drie seizoenen geleden begonnen als assistent-trainer bij BSC 1. Hiervoor had ik al wat ervaring opgedaan als jeugdtrainer en het geven van trainingen bij voetbalscholen, maar dit was mijn eerste ervaring met een seniorenteam. Het was een mooie opstap naar de positie die ik nu bekleed, namelijk hoofdtrainer bij BSC. Het voelt bijzonder om hier te staan, want dit is de club waar ik zelf als jeugdspeler begonnen ben, later als senior heb gespeeld, en nu dus ook mijn trainerscarrière voortzet. Het is een soort cirkel die rond is en ik ben trots dat ik nu de kans heb om mijn visie over te brengen op de volgende generatie spelers.
– Heb je voorbeelden als trainer en waarom?
Hoewel ik niet één specifiek voorbeeld heb als trainer, heb ik van elke trainer met wie ik heb gewerkt wel iets geleerd. Elke trainer heeft zijn eigen stijl, aanpak en manier van communiceren, en ik probeer altijd het beste uit die ervaringen te halen. Wat ik vooral belangrijk vind, is dat je als trainer dicht bij jezelf blijft en een duidelijke visie hebt op hoe je wil spelen. Die visie probeer ik ook over te brengen op mijn spelers, want ik geloof erin dat als je een duidelijke filosofie hebt, het makkelijker is om je team daarin mee te nemen. Voetbal draait voor mij niet alleen om winnen, maar ook om het proces: de manier waarop je een team opbouwt, de spelers beter maakt en hoe je als groep groeit.
– Wat is je indruk van de voorbereiding tot nu toe?
De voorbereiding is tot nu toe goed verlopen. Natuurlijk waren er hier en daar wat uitdagingen met vakanties en blessures, wat je in deze periode vaak ziet. Toch ben ik tevreden over de inzet en de werklust van de jongens. Ze trainen hard, er is een goede sfeer in het team, en er is ruimte voor plezier. Dat is voor mij belangrijk, want voetbal moet ook leuk blijven, zelfs op dit niveau. Daarnaast heb ik het gevoel dat de spelers steeds beter begrijpen wat mijn visie is en hoe ik wil dat we spelen. Ik ben erg blij met hoe ik me in mijn rol als hoofdtrainer voel. Het voelt alsof dit een natuurlijke stap is in mijn ontwikkeling, en ik krijg ook veel energie van het werken met deze groep.
– Wat zijn je verwachtingen voor komend seizoen?
De verwachtingen voor dit seizoen zijn hoog. Zowel vanuit de groep als vanuit de technische staf ligt de lat op dezelfde hoogte: we willen meedoen voor promotie. We hebben een talentvolle groep met veel potentie, en ik geloof erin dat we dit kunnen bereiken als we ons als team blijven ontwikkelen en hard blijven werken. Het zal niet makkelijk zijn, want er zijn veel sterke teams in onze competitie, maar ik heb vertrouwen in onze kwaliteiten. Het belangrijkste is dat we blijven groeien, zowel als team als individueel, en dat we elke week weer beter willen worden.
– Welke teams verwacht je bovenaan in jullie competitie?
Als ik kijk naar de competitie en de tegenstanders, verwacht ik dat de degradanten uit de tweede klasse, Dosko en Victoria, het moeilijk gaan maken voor de andere teams. Zij hebben de ervaring van een hoger niveau en zullen vastbesloten zijn om snel weer terug te keren. Daarnaast verwacht ik veel van Groen Wit, een ploeg die de laatste jaren steeds dicht bij promotie naar de tweede klasse zat. HVV en Virtus zijn altijd lastige tegenstanders, dus het wordt een spannende strijd in de derde klasse. Het belooft een competitie te worden waarin iedereen van elkaar kan winnen, en dat maakt het ook interessant.
– Wat is je persoonlijke ambitie?
Mijn persoonlijke ambitie is om plezier te blijven houden in het trainerschap. Ik ben iemand die erg gepassioneerd is over voetbal en ik wil die passie overbrengen op mijn spelers. De afgelopen jaren heb ik geleerd dat het trainerschap meer is dan alleen maar winnen. Het gaat om het proces, de ontwikkeling van je spelers, en het bouwen van een hecht team. Natuurlijk wil ik altijd het maximale eruit halen, zowel voor mezelf als voor het team, maar het belangrijkste is dat ik er plezier in blijf houden. Ik wil mezelf als trainer blijven ontwikkelen en altijd open blijven staan voor nieuwe ideeën en methodes. Ik ben BSC erg dankbaar voor de kans die ze me dit jaar geven, en ik kijk ernaar uit om met deze groep aan de slag te gaan en samen iets moois neer te zetten.
