In navolging van de Divisies begint komend weekend ook de rest van voetballend Nederland aan de competitie.
De periode van voorbereiding is ten einde. De weken vol experimenten en het zoeken naar de juiste opstelling zijn voorbij. Terwijl de zon nog vriendelijk scheen, genoten spelers van de kans om zich te bewijzen, zonder de druk van het resultaat. Iedereen leek ontspannen, zelfs de jongens op de bank leken het met een glimlach te accepteren. Maar nu begint de competitie, en met de aftrap komt de realiteit om de hoek kijken.
De vrijblijvende sfeer maakt plaats voor keuzes die soms zwaar wegen. Het systeem moet stevig staan, en de speelstijl moet helder zijn. Alle neuzen moeten dezelfde richting op wijzen, gericht op dat ene doel: het behalen van overwinningen. En dat brengt ook teleurstellingen met zich mee, zoals spelers die op de bank terecht komen. Dit kan komen door de gekozen speelstijl of simpelweg omdat de coach een andere keuze maakt. Ze zitten er dan niet meer met die glimlach, maar ze vragen zich af waarom ze niet spelen. En als dat te lang duurt kan zo’n speler de sfeer in het team we doen veranderen.
Of de supporters, die tijdens de voorbereiding vol enthousiasme waren, ze beginnen nu vragen te stellen. Waarom zit die populaire speler uit eigen opleiding op de bank? Wat is de reden achter deze keuze van de coach? De druk van buitenaf verandert het speelveld van een ontspannen trainingskamp in een harde arena waar alleen de resultaten tellen. De start van het seizoen is cruciaal. Gaat dit team strijden om de bovenste plaatsen, of moeten ze vrezen voor een plaatsje onderin? Bij tegenvallende resultaten wordt al snel gezocht naar schuldigen. De trainer staat in de schijnwerpers: is hij te aanvallend, of juist te defensief? Waarom past hij zijn strategie aan de tegenstander aan, in plaats van uit te gaan van de kwaliteiten van zijn eigen ploeg? Deze vragen zijn onvermijdelijk en vaak ongenadig.
De eerste weken zijn bepalend. Punten zijn de enige maatstaf die er werkelijk toe doet, en alles wat in de voorbereiding met zorg is opgebouwd, kan al snel vergeten worden bij de eerste tegenslag. Elk jaar koester ik de hoop dat bestuur, supporters, en vooral de trainers en spelers, zich niet laten meeslepen door de externe druk. Dat ze vasthouden aan de ingeslagen weg, ook wanneer het even tegenzit. Maar die hoop blijkt vaak tevergeefs.
Was het maar altijd voorbereiding…… Uiteindelijk gaat het niet alleen om de punten die je behaalt, maar om de gezamenlijke reis die je aflegt. Het gaat om de groei die je doormaakt, de uitdagingen die je overwint en de momenten van verbondenheid die je samen deelt. Deze ervaringen vormen de kern van het spel en creëren herinneringen die verder gaan dan de score op het bord. Voetbal draait niet alleen om winnen; het gaat om teamwork, doorzettingsvermogen en de vreugde van samen strijden voor een gemeenschappelijk doel. Dat is wat voetbal echt bijzonder maakt.
Freek Plaisier
