Bladella is erg tevreden over de samenwerking met Niels Seuntjens als trainer van Bladella 2. Namens het hoofdbestuur (Léon Brull) en de Voetbalcommissie (Gerard Grimbergen) zijn we dan ook blij om te kunnen melden dat Niels zijn contract met een jaar heeft verlengd en ook het seizoen 2024/25 voor de groep zal staan. Hij gaat hiermee zijn 3e seizoen als trainer van het 2e in en we wensen hem en zijn mannen heel veel succes in de reserve 1e klasse.
Reden te meer Niels nog enkele vragen te stellen over zijn kijkwijze op ’t trainerschap:
Niels, je gaat straks je derde seizoen in als trainer van Bladella 2. Die eerste twee seizoenen lijken me totaal verschillend te zijn verlopen. Eind vorig seizoen leek het er zelfs op dat het qua aantal spelers in de selectie erg krap zou gaan worden en werd er een oproep gedaan onder spelers uit de lagere teams.
Hoe is dit uitgepakt? Het leek er namelijk op dat je toch meer dan voldoende spelers ter beschikking had dit seizoen. Hoe heb je de afgelopen 2 jaren ervaren en wat heeft je doen besluiten bij te tekenen?
Niels: Ik heb de afgelopen twee jaren als trainer van het twidde als twee uitersten ervaren. Het 1e jaar hadden we een erg krappe selectie en stond ik na de winterstop regelmatig met 7 of 8 man te trainen. Ook de competitie indeling en opzet was in dit betreffende seizoen erg vreemd, we speelden na de winsterstop nergens meer voor en dit was niet bevorderlijk voor de motivatie. Ik heb met toen afgevraagd wat ik hiermee moest. Gezien mijn ambitie nog steeds ligt om door te schuiven als trainer van het 1e, besloot ik om er met volle overtuiging en enthousiasme in te gaan. Ook al speelden we nergens meer voor en was het aantal spelers vaak niet toereikend, plezier kun je altijd maken en enthousiasmeren is me op het lijf geschreven.
Wel heb ik toen beleidsmatig een aantal zaken bespreekbaar moeten maken en die werden gelukkig uitstekend opgepikt en overgenomen door de TC. Na een waar charme offensief voor een bredere selectie kon ik dit seizoen beschikken over een 16-tal spelers en speelden we een normale competitie.
Mede doordat we met weinig blessures te maken hadden in het begin van het huidige seizoen en er spelers vanuit de groep van 1 op zondag minuten moesten maken bij het twidde, hadden we een vliegende start en wist alleen hoofdklasser EFC in de beker van ons te winnen. Vervolgens bleven we vliegen en het resultaat is nu het ongeslagen kampioenschap!
Keerzijde van deze medaille was wel, dat we een aantal spelers niet de speelminuten hebben kunnen gunnen, waar iedere voetballer naar streeft, selectie of niet. Ik hoop dat we, met het uitbreiden van de selectie naar een belofte elftal, dit het komende seizoen gaan ondervangen. Het besluit om bij te tekenen heeft ook zeker hiermee te maken. Het bestuur, met name onze TC, is bereid stappen te maken in het beleid, laat mij meedenken over wat goed is op de lange termijn en ze neemt mijn adviezen serieus, wanneer hierover gesproken wordt. Dan voel je waardering, wat ik als erg prettig ervaar.
Kun je misschien kort iets vertellen over de wijze van samenwerking en afstemming tussen alle trainers binnen de selectie?
Niels: Mijn rol als trainer bij het twidde is helder en ik kan het met de rest van de staf prima vinden. Ons doel is hetzelfde, een zo hoog mogelijk niveau met de selectie behalen, zowel in de teamprestaties als bij de spelers individueel. Daarbij is het twidde ondergeschikt. Daarnaast heb ik de doelstelling meegekregen om met het twidde op een hoger niveau te gaan presteren. Voor mezelf streef ik altijd naar het door ontwikkelen van individuele spelers en de teamtaken / ‘de strategy’. Ik denk dat dit zeker is gelukt, want we zijn ongeslagen kampioen geworden, er zijn spelers doorgeschoven naar het 1e en regelmatig zelfs als basisspeler. Er valt nog genoeg te verbeteren, we maken elke training en wedstrijd weer stapjes en de rek is er nog lang niet uit. Ook dit drijft me als trainer, willen presteren en verbeteren. Er alles uithalen wat erin zit door spelers intrinsiek te motiveren.
Je hebt al aardig wat ervaring als trainer, maar wie heeft jou ‘in den beginne’ het meest geïnspireerd m.b.t. het trainerschap? Van wie heb je het meest geleerd of opgestoken?
Niels: Ik heb inderdaad al aardig wat ervaring, op relatief jonge leeftijd. In mijn beginfase, ik zat op het CIOS en tijdens het keuzevak trainer coach 3, kreeg ik les van Jos Olieslagers. Zijn passie, enthousiasme en positiviteit heb ik altijd als inspiratie gezien en gevoeld. Van iedere groep, van iedere trainingsvorm en wedstrijd neem je iets mee. Bij de Bocht 80 en Netersel (allebei 5 jaar) was ik koning eenoog in het land der blinden. Vervolgens ben ik me gaan door ontwikkelen en bij Best vooruit (4 jaar assistent en behalen trainer-coach 2 diploma, waarbij het laatste jaar als hoofdtrainer) kreeg ik de kans om onder Ton Verkerk en Peter Geurts veel te leren en m.b.v. de spelersgroep (1ste klasse, waarbij toen de hoofdklasse het hoogste was) ontwikkelde mijn niveau in tactische speelwijze. Bij Hilvaria (2 jaar en RPC (1 jaar) leerde ik weer andere zaken, randvoorwaarden en hoe een studenten vereniging in elkaar steekt. Afijn, je pikt overal weer wat op en hierdoor weet ik tevens wat ik kan verwachten, ben ik flexibel en maken ze me niet gek.
Wat zijn jouw speerpunten als trainer en/of wat wil je sowieso van je spelers terugzien op het veld?
Niels: Als trainer heb ik twee speerpunten: Plezier en prestatie (arbeid leveren en de wil om te presteren/verbeteren). Deze twee zaken zijn gecombineerd vaak moeilijk te coachen, maar ik heb geleerd dat alles begint bij de intrinsieke motivatie van iedere speler. Tijdens mijn coach opleiding heb ik een aardige toolbag ontwikkeld om juist dat aan te spreken, de intrinsieke motivatie van mensen/spelers. Zodra je de sterke punten laat prevaleren en de mindere punten ondersteunt, is de interne prikkel het grootst. Ik ga verder niet teveel van mijn geheimen prijs geven, maar dit is zoals ik het trainerschap zie en beleef.
Wie van de huidige spelers zien je over een aantal jaren ook nog wel eens trainer worden? En waarom?
In mijn huidige spelersgroep zie ik een aantal spelers rondlopen, die ik later nog wel zie als trainers. Yoran Schinkel is al eens trainer geweest en begrijpt het een en ander omtrent trainen en ‘het spelletje’. Rick Meijer en Xam Cales zijn nu trainers van 0nder 13 en gaan komend seizoen aan de opleiding TC3 beginnen. Dit vind ik mooi om te zien. Bladella stimuleert dit en dat doen ze goed; binnen de eigen gelederen kijken waar intrinsieke motivatie ligt en vervolgens ondersteunen.
Wil je nog iets kwijt wat niet aan de orde is geweest of wat je graag nog even wilt delen?
Tot slot, en als mens heeft me dat verschillende keren wel geraakt, het moeten teleurstellen van spelers die net iets minder waren dan de basis 11 of 16 en die buiten de boot vielen verschillende weekenden. Hierover wil ik het volgende kwijt: Vergeet niet dat dit seizoen iedereen op een uitzonderlijk niveau heeft gepresteerd, de kansen altijd blijven komen zolang je de drive behoudt en de intrinsieke motivatie weet vast te houden, je bereidt bent om arbeid te leveren en om je door te ontwikkelen. Ga niet bij de pakken neerzitten, recht de rug en gas erop!!!!
Niels, ontzettend bedankt voor dit interview en heel veel succes verder met je trainersloopbaan!
