Ook in de afgelopen weken werden we weer ‘verrast’ door trainers en clubs die of direct of aan het einde van het seizoen toch niet nog een jaar doorgaan. Reden die worden opgegeven zijn vaak divers maar meestal zit het in veranderde werkomstandigheden of de chemie die is uitgewerkt. Soms staat er ook geen reden en dan weet een ieder in de voetballerij wel hoe laat het is. En dat terwijl er in November of December nog tot volle tevredenheid een verlenging was overeengekomen.
Het is een trend die al jaren aan de gang is maar clubs en vooral trainers willen steeds eerder duidelijkheid, en beiden gaan daar in mee. Ver voor de winterstop zijn de eerste contracten al getekend of opgezegd, en dat terwijl de competitie pas een paar maanden onderweg is. Eigenlijk is dat natuurlijk waanzin. En waar je tien jaar geleden een handje vol sollicitanten voor een open positie had, zijn het er tegenwoordig al snel twintig! Het is een jungle en weinig clubs gebruiken hun gezonde verstand. De simpele blik op nu zou plaats moeten maken voor een continue beleid. Een gezondere toekomst.
Bij veel trainers is dit ook het geval. Velen zijn ambitieus en willen snel een stap omhoog maken, of kiezen snel voor zekerheid door bij te tekenen. Bij de eerste de beste kans of aanbieding wordt er direct toegehapt. Maar is geduld en een gezonde blik niet verstandiger? Als trainer maar ook als club zou je eigenlijk moeten zeggen: ‘We wachten tot eind februari of begin maart en gaan dan eens om de tafel, en we laten ons daarin niet gek maken door andere clubs’. Ik weet niet zo goed of dat een reële visie is vanuit zowel de club als de trainer gezien. Clubs zijn bang dar er zo laat in het seizoen geen geschikte trainer meer is, en de trainer is bang komend seizoen niet op de bank langs het veld te zitten maar bij moeder de vrouw.
Misschien zouden we in het amateurvoetbal naar andere afspraken toe moeten, pas na de winterstop beginnen met praten over contracten voor het volgende seizoen. Ik weet dat deze discussie al veel langer speelt en dat we de oplossing hiervoor ook niet voorhanden hebben. Maar misschien moeten we met zijn allen toch eens wat beter nadenken over het tijdstip waarop we de keuzes maken voor iets wat 8 maanden later pas aanvangt en dan dus eigenlijk 20 maanden goed moet gaan.
Freek Plaisier