Iedere zaterdag kunnen we langs de lijn van het voetbalveld weer getuige zijn van ouders die denken dat de nieuwe Messi bij hun aan de eetkamertafel zit. Keer op keer krijgen deze spelertjes te horen hoe goed ze zijn. Deze spelertjes gaan daar zelf dan natuurlijk ook in geloven, zeker als opa, oma en andere familie het beeld wat deze ouders over hun kinderen hebben bevestigen. Gevolg is vaak dat de spelers bepaald gedrag gaan vertonen en vervolgens niet meer om kunnen gaan met tegenslag of kritiek van bijvoorbeeld de trainer/coach. Niet zelden volgen deze spelers extra trainingen bij externe voetbalscholen.
Ouders die in hun kinderen een talent zien vinden dit namelijk de manier om de ontwikkeling van hun kind sneller en beter te laten verlopen. Voor de meeste voetbalscholen is de insteek echter niet perse het belang van het kind. Hoe meer spelers zich aanmelden hoe lucratiever het is voor de eigenaren. Maatwerk en individuele aandacht is ver te zoeken, er is immers sprake van een business model. Hoe meer hoe beter, maar dat gaat dan ten koste van de kwaliteit. Voetbalscholen opereren daarnaast steeds vaker als verkapt scoutingsapparaat of zaakwaarnemer. Scouts, voetbalscholen, makelaars en zaakwaarnemers dienen zich over het algemeen al vroeg aan bij jeugdselectieteams van de amateurverenigingen.
Ook steeds vaker melden voetbalscholen zich om aan te sluiten bij een amateurclub, meestal met de mooie verhalen over ontwikkeling van de ‘talenten’. De amateurclub hoopt op die manier vaak weer wat aanwas bij de eigen jeugd te krijgen. In hun kielzog neemt de voetbalschool dan spelers mee die zich al eerder aan de voetbalschool hebben geconformeerd. De eigen spelers van de amateurclub verdwijnen vervolgens naar het 2e plan of vertrekken bij de club. De spelers van de voetbalschool, of beter de ouders, betalen vaak flinke bedragen om deel te mogen nemen. Dit alles om de droom van hun zoon/dochter uit te laten komen, of is het toch net iets meer hun eigen droom? Een droom die uiteenspat op het moment dat zoon of dochter vaker wissel komt te staan en uiteindelijk toch niet de kwaliteit blijkt te hebben. Een illusie en vele euro’s armer vertrekken ze vervolgens naar de club waar het ooit zo mooi langs de zijlijn begon.
Amateurclubs doen er goed aan om intern hun opleiding op orde te hebben en baas in eigen huis te blijven. De ontwikkeling van de individuele speler stopt nooit en zal ongeacht niveau voortgezet moeten worden. Investeren in goede en deskundige trainers met voldoende voetbalbagage en een duidelijke visie binnen de club is hiervoor wel een voorwaarde. De spelertjes met talent maar met ouders die bovenstaande niet kunnen of willen betalen zullen jullie dankbaar zijn.
Alex Bosch
